«واژه ای گمشده، بنام شادی»

شاد بودن و شاد زیستن یکی از حقوق ذاتی و شهروندی انسانها و از ارکان اصلی یک جامعه پویا و یک شاخصه جهت ارزیابی میزان رشد یک جامعه تلقی می گردد. در طول تاریخ شاد بودن و شاد زیستن از صفات بارز ایرانیان بوده است.به طوری که اغلب جشن هایی که امروزه در سراسر جهان برگزار میشود بر گرفته از جشنهای ایرانیان بوده است.

امروزه شادی، شادمانی و تولید لذت به عنوان یکی از نیازهای ضروری انسانهاست.هرسال بیستم مارس مصادف با اول فروردین ازسوی سازمان ملل متحد بعنوان روزشادی نامگذاری شده است. طبق آمارهای خودکشی ( تا پایان سال ۹۶، حدود ۴ هزار و ۹۹۲ نفر در ایران اقدام به خودکشی کرده‌اند) و افراد مبتلا به افسردگی (۶ میلیون و ۵۰۰هزار نفر از مردم ایران مبتلا به افسردگی هستند) نشان از کاهش شدید میزان نشاط اجتماعی در بین افراد جامعه است .

از آنجا که این پدیده برآیند عوامل مختلفی می باشد، میتوان گفت وضعیت اسفناک اقتصادی و سرکوب آزادیهای سیاسی و مدنی اقشار گوناگون در ایران از یک سو، و از سویی دیگر و سیاستهای غلط و تعصبات مذهبی افراط گرایانه و جمهوری ولایت محور، وجود  فساد لجام گسیخته، نداشتن تخصص و تجربه در سطوح مدیریتی، نقش مهمی در افسردگی ملی ایرانیان ایفا می کند.با نگاهی به مناسبتها و آیینهای کهن ایران روشن میگردد که ایرانیان مردمانی شاد بوده اند وصد البته این شادی همواره با معانی و مفاهیم عمیق انسانی و بشردوستی آمیخته بوده استاما…

با روی کار آمدن دولت جمهوری اسلامی ایران، شرایط به گونه ای عوض شده است که خیلی از آن جشن ها در گذر زمان و یا به جبر و استبداد کنار گذاشته شده اند و مردم بهانه ای برای شادی کردن ندارند .

دولتمردان جمهوری اسلامی ایران با برنامه قبلی همواره این روند را تقویت و تشدید کرده است: با شعارهای: کشوراسلامی، ملت ولایی، حرام دانستن جشنهای ایرانی و راه اندازی مراسم سوگواری در صدا وسیما، آموزش و پرورش، نمای شهر و روستا ها و…

جای تاسف است که این سوگواری ها و عزاداریها را در نظام آموزشی هم اضافه کرده اند و اکنون کودکان در مدارس به اجبار در مراسم عزاداری ها و سوگواریها باید شرکت کنند.

جدیدترین گزارش سالانه سازمان ملل درباره وضعیت شادی در کشورهای جهان منتشر شده است و در آن کشور ایران از میان ۱۵۶ کشور بررسی شده در جایگاه ۱۰۶ قرار گرفته است.

محدود کردن و خفقان جامعه، فیلترینگ شبکه های مجازی، ایجاد رعب و وحشت در جامعه، اعدام و شلاق در ملا عام، و ترویج خشونت و جنگجو پروری ، مخالفت با صلح جهانی، جلوگیری و گناه دانستن و جرم انگاشتن شادی  و نشاط از ارمغان ۴۰ ساله جمهوری اسلامی ایران است. تا جایی که دختران را برای رقصیدن و شاد بودن در شبکه های مجازی مجرم میدانند اما متجاوز به کودکان و زنان آزادانه در خیابان ها جولان می دهند.

این در حالیست که در منشور حقوق شهروندی (که توسط حسن روحانی رییس جمهور ایران جهت اطلاع همگان منتشر شد) در بند ۸ ماده ۳ ذکر شده است: شهروندان باید از زندگی شاد همراه با امید به آینده ای بهتر از بدو تولد در همه محیط های اجتماعی برخوردار شوند.همچنین در بند ۹ ماده ۳: دولت را موظف می داند که با انجام تدابیر لازم، زمینه برخورداری از وضعیت و امکانات کافی برگزاری مراسم و برنامه های مفرح و برپایی جشن های ملی و مذهبی، اجرای برنامه های تفریحی، مسافرتی، گردشگری، اقامت در سکونتگاههای طبیعی، سفرهای ارزان، فرصت مطالعه، پرداختن به کارهای ذوقی، ادبی و هنری و سرگرمی را برای شهروندان فراهم نماید.

ما اعضاء کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر بخصوص ماده ۲۲: (حق امنیت اجتماعی) ماده ۲۸: (حق دنیای زیبا و آزاد برای همه) و همچنین خواهان اجرای اهداف هفده گانه سند ۲۰۳۰ یونسکو جهت صلح و یکپارچگی و دنیایی شاد، مسئولان جمهوری اسلامی ایران را در غمگین کردن مردم ایران شدیدا محکوم کرده و اعلام می داریم شادی حقوق ذاتی و شهروندی بشر بوده و هر ایرانی حق دارد  جزء شادترین افراد جهان باشد.

۱۱۰۷

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

  کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو   

فیلم زیر: روحانی:‌ آمریکا می خواهد مردم بیان بگن ما از آقایی خسته شدیم و یکبار دیگر هوس نوکری کردیم

روحانی روز گذشته با بیان اینکه آمریکا به دنبال مذاکره با جمهوری اسلامی است، گفت: ما نیز اهل مذاکره هستیم و قدرت آن را نیز داریم و به دلیل تخصص در این حوزه با قدرت اعلام می‌کنم ترسی از میز مذاکره نداریم.. همانگونه که از میدان جنگ ترسی نداریم از میدان مذاکره هم نمی‌ترسیم.

این در حالیست که روحانی پیش تر گفته بود: اختلاف نظر جمهوری اسلامی با آمریکا نه قابل مذاکره است، نه قابل مصالحه.

روحانی در ادامه سخنان خود ضمن اذعان به اینکه می‌دانیم که به دلیل تحریمها روزهای سختی برای کشور هست، گفت: اما راه دومی بجز مقاومت نداریم و اگر داشتیم دنبال آن می‌رفتیم. امروز راهی جز ایستادگی و مقاومت نداریم.

اظهارات روحانی در حالیست که مایک پمپئو، وزیر خارجهٔ آمریکا بطور جداگانه با وزرای خارجه فرانسه و انگلستان دربارهٔ رفتارهای شرورانه رژیم ایران رایزنی کرده است.

همزمان روزنامهٔ “سیاست روز” در تهران نوشت: اروپا برای همکاری با جمهوری اسلامی شرایط موشکی و منطقه‌ای گذاشته است. برای اجرای اینس‌تکس هم پیوستن به اف.ای.تی.اف را شرط کرده است.

در شرایط عادی و معمولی نیستیم

روحانی روز گذشته طی سخنانی در لاهیجان به وضعیت بحرانی جمهوری اسلامی اعتراف کرد و گفت: ما در شرایط عادی و معمولی نبوده بلکه در شرایط جنگ اقتصادی و روانی هستیم مردم باید بداند در یک نبرد هستیم و عقب نشینی به معنای از دست دادن همه دستاوردهای انقلاب اسلامی (سقوط نظام) است.

روحانی گفت: اختلاف ما با آمریکا هم در این است که آمریکا می‌گوید به ۴۰ سال پیش بازگردید اما ما می‌گویم به عقب برنمی گردیم و مسیر پیشرفت استقلال و آزادی و مردم سالاری را ادامه می‌دهیم. آمریکا می‌گوید ایران امروز به ایران سال ۵۶ و اوایل ۵۷ تبدیل شود و ما می گوییم مسیری که ملت ما از بهمن ۵۷ آغاز کردند یعنی مسیر آزادگی، استقلال و مردم سالاری را ادامه خواهیم داد. پس ما امروز با آمریکا در یک اختلاف نظری نیستیم که نه قابل مذاکره و نه قابل مصالحه باشد. ما باید دشمن را به عقب برانیم.

حمله خامنه ای به اتحادیه اروپا

پایگاه اطلاع‌رسانی خامنه ای نوشته: رهبر جمهوری اسلامی ضمن اشاره به دشمنی و خباثت اروپا در مقابله با نظام، رفتار اروپا و معطل کردن جمهوری اسلامی در ارائه بسته اروپایی را پیش‌بینی کرده بود.

به نوشته این منبع، خامنه ای خطاب به دولت روحانی گفته: اقتصاد کشور را به بسته‌ اروپایی موکول نکنید. بسته‌ی اروپایی بیاید، نیاید. ما کارهایی در کشور داریم، گره نزنید بهبود اقتصاد کشور را به چیزی که از اختیار ما خارج است.

خامنه ای گفته: آنها (اروپا) هم البتّه در همین زمینه دارند بدجنسی میکنند -البتّه من نمیخواهم درباره‌ی این بسته‌ی اروپایی و اروپا و مانند اینها وارد بشوم، وَالّا آنجا هم حرف زیاد است- و من به آقای رئیس‌جمهور هم گفتم که اینها همان نوامبری را که از اوّل گفتند، همان را دارند دنبال میکنند -که تا نوامبر ادامه بدهند- بعد که همه چیز تثبیت شد و تحریمها جا افتاد، بعد یک چیزکی مثلاً بدهند یا ندهند. دنبال این هستند و این، خباثت اینها است.

خامنه ای با اشاره به تماس تلفتی ترامپ و ترزا می در باره جمهوری اسلامی گفته: اینها بدند، اینها خیلی بدند. بنده یک سینه حرف دارم در زمینه‌ی اروپایی‌ها ــ نه به خاطر سیاستهای امروزشان‌ ــ به خاطر ذات خبیثی که حکومتهای اروپایی در طول این چند قرن از خودشان نشان داده‌اند؛ خیلی حرف گفتنی اینجا زیاد است.

برنامه اتحادیه اروپا برای اجرای برجام دو و سه

روزنامه الشرق‌الاوسط به نقل از “منابع آگاه” نوشت که چهار کشور بزرگ اروپایی آلمان، انگلیس، فرانسه و ایتالیا اخیرا دیدارهایی با نمایندگان رژیم ایران داشته‌اند و سه شرط را برای ادامه همکاری مطرح کرده‌اند.

این روزنامه نوشته است: کشورهای اروپایی سه موضوع را مشخص کرده‌اند که رژیم ایران باید آن‌ها را در نظر بگیرد. اول آنکه باید اقدامات بی ثبات کننده در منطقه از طریق حمایت از گروههای تحت حمات خود در لبنان، سوریه، عراق و یمن را متوقف کند.

دوما اینکه از برنامه خود برای تولید موشک‌های بالستیک، توسعه و به کارگیری این موشک‌ها در کشورهایی که در آنها نیروهای نظامی دارد، دست بکشد. و مورد سوم دست کشیدن رژیم ایران از تهدیدات خود برای موجودیت و امنیت اسرائیل است.

بنابراین گزارش، چهار کشور بزرگ اروپايی، مذاکرات با رژیم ایران برای ادامه همکاری را به قبول این شرایط منوط کرده‌اند.

این در حالیست که خامنه ای پیش تر در این باره گفته بود: معنای برجام دو و سه، صرف‌نظر جمهوری اسلامی از مسائل اساسی خود است.

خامنه ای گفت: معنای این حرف چیست؟ معنای این حرف این است که جمهوری اسلامی از مسائل اساسی که به حکم اسلام و برجستگی های نظام جمهوری اسلامی به آن پایبند است صرف نظر کند. از فلسطین و حمایت از مقاومت در منطقه صرف نظر کند. از مظلومان منطقه مانند مردم یمن، بحرین و غیره پشتیبانی نکند. معنایش این است که همچنان که امروز برخی از کشورهای منطقه علیرغم حکم اسلام با رژیم صهیونیستی کنار آمده اند، جمهوری اسلامی هم به همین ترتیب عمل کند. معنایش این است که همچنان که امروز برخی از دولت‌های عربی با کمال وقاحت دست دوستی به سمت دشمن صهیونیستی دراز می کنند جمهوری اسلامی هم آشتی کند. البته قضیه به اینجا ختم نمی شود. معنای دیگرش این است که جمهوری اسلامی حتی از ابزار های دفاعی خود (برنامه موشکی) هم صرف نظر کند.

نگرانی سلیمانی از اجرای برجام دو و سه

سرکرده نیروی قدس سپاه پاسداران طی سخنانی در کرمان نسبت به فروپاشی جمهوری اسلامی هشدار داد و گفت: طرح برجام دو و سه از سوی دشمنان برای خشکاندن جریان‌های ناب اسلامی است.

سلیمانی گفت: افکاری وجود دارد که دانسته یا ندانسته به دنبال ایجاد تفکیک در ذهن مردم بین اسلام و ایران است.

سلیمانی در ادامه ضمن حمایت از مداخلات جمهوری اسلانمی در کشورهای منطقه، با بیان اینکه چرا اینقدر دشمنان ما اصرار بر برجام دو (عفب نشینی از سوریه و عراق و لبنان) دارند، گفت: دشمن از اول برجام را سه ضلعی می‌دانست، نه یک ضلعی و دو ضلع دوم را مهمتر از ضلع اول می دانست. اوباما آرام آرام می خواست به دو ضلع دیگر برسد، اما ترامپ به سرعت می خواهد این راه را طی کند. آمریکا میخواهد جریان ها در برجام دو خشکانده شود، اما به اینجا ختم نمی شود. آنها برای اینکه قدرت اسلام ناب محمدی را بخشکانند، با توافق برجام دوم می خواهند ریشه جریان های اسلامی (گروههای تروریستی) را بخشکانند.

سلیمانی با نگرانی افزود: اگر امروز به دنبال حراست از اسلام ناب محمدی هستیم، باید از نظام جمهوری اسلامی مراقبت کنیم، تا آسیبی به آن وارد نشود، چون اگر این نظام آسیب ببیند، هیچ چیز از اسلام باقی نمی‌ماند و اجازه برگشت مجدد نخواهند داد.

جلسه کمیته دفاع از حقوق کار و کارگر در تاریخ ۲ مارس ۲۰۱۹ با حضور اعضای آن کمیته و جمعی از فعالان حقوق بشر در ساعت ۱۶:۰۰ برگزار شد در این جلسه به موضعاتی همچون بررسی موارد نقض حقوق کارگران درماه گذشته ، مقایسه ماده ی ۶از اعلامییه حقوق بشر با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، نگاهی به وضعیت کار در ایران ، بررسی قانون کار در ایران پرداخته شد و در اخر شرکت کنندگان در جلسه با موضوع امنیت شغلی به بحث و تبادل نطر پرداختند علاقه مندان میتوانند از فایل های ضبط شده زیر موضوعات مورد بحث را شنوا باشند:

 محمد صادق شانشین : نگاهی به وضعیت کار در ایران

محمد ابوطالبی : بررسی موارد نقض حقوق کارگران درماه گذشته

رسول عباسی زمان ابادی : بررسی قانون کار در ایران

شبنم فتحی : مقایسه ماده ی ۶ از اعلامییه حقوق بشر با قانون اساسی

بحث ازاد با موضوع  : امنیت شغلی

دولتمردان و عدم توجه به حقوق شهروندی

قیمتهای اقلام اولیه و ضروری معیشتی مردم در ایران سیر صعودی چشمگیری داشته و همچنان دارد و از ابتداى سال وضعیت بى سابقه اى را در بازار رقم زده است و شرایطى پیش آورده است که مسئولان از آن به التهاب بازار یاد مى کنند.

ماههاست که بخاطرسوء مدیریت در بازار، بسیارى ازفروشندگان به بهانه هاى مختلف، قیمتها را هر طور دلشان بخواهد به مشترى مى دهند و افزایش بدون ضابطه قیمتها، ویژگى اصلى حال وهواى این روزهاى ایران است.

هر روز شاهد راه افتادن بازار سیاه در مورد یک کالاى خاص هستیم. اما موضوع از آنجا حادتر مى شود که این کالاها، اساسى بوده و خریدار مجبوراست براى رفع نیازهاى روزانه آنها راخریدارى کند و سهم کالاى غیرضروری در سبد کالاى خانوار در برخى از نقاط ایران به صفررسیده و در تهران تا یک چهارم کاهش یافته است.

در این میان ثبت نام براى دریافت گوشت و مرغ  منجمد با کارت ملی، در برخى فروشگاهها و صفهاى عریض و طویل بسیار آزار دهنده است، که چگونه کشوری با این همه ثروت و منابع با شدید ترین وضع ممکن کرامت انسانی را لگد مال می کنند.

و مسئولانی که بی تفاوت نسبت به وضعیت مردم همچنان شعار پیروزی!؟ میدهند!!!

همه روزه صحبتهایی از مسئولان جمهوری اسلامی ایران شنیده می شود که تنها از درد مردم کاهش نمیدهند بلکه گویی نمک به زخم مردم  می پاشند. جالب است که هیچ تلاش و برنامه ای هم برای رفع این معضلات هم نمیکنند.

علی خامنه ای: افزایش اعتبار و احترام ایران در جهان و منطقه از دیگر نمودهای اقتدار جمهوری اسلامی است.

حسن روحانی: قدرت ایران پشتیبان امنیت و ثبات منطقه است.یا در جواب خبرنگاری که پرسید عیدی برای مردم چه چیزی در نظر گرفته اید :مردم تلاش کنند که ما به اهدافمان برسیم

سردار سلامی جانشین فرمانده سپاه پاسداران: ایران قدرت برتر منطقه است، ما میتوانیم در دریا و در هر سطحی با دشمن مقابله کنیم.

محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی: بروید خدارا شکر کنید که همین گوشت و مرغ و اقلام غذایی در ایران هست !!!

حسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر سابق بهداشت در جواب مردی که از نبود امکانات فیزیوتراپی گلایه میکرد گفت خودت بمال نیازی یه دستگاه نیست!!!! یا چرا دوملیارد تومان خرج کسی کنیم که قرار است یک و یا دوسال بیشتر عمر کند!!!

به راستی مسئولان جمهوری اسلامی ایران در مورد مردم ایران چه تصوری دارند که به این راحتی دروغ می گویند و شعار موفقیت و سربلندی می دهند ؟ و چرا هیچ کدام بی کفایتی خود را نمی پذیرند؟

همانطور که اقتصاددانان و پژوهشگران اعلام کرده اند در سال ۹۷خط فقر در ایران ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است و با این تفاسیر بیش از ۵۰ درصد مردم ایران در فقر به سر میبرند یعنی کشور ثروتمند ایران از ۸۰ میلیون نفر جمعیت نزدیک به ۵۰ میلیون نفر آن زیر خط فقرهستند.

حقوق بگیران بیشترین آسیب را از وضعیت موجود دیده اند. آوار گرانى بر سر مردم خراب شده و کسى پاسخگو نیست.  پس به جرات میتوانیم اعلام کنیم که سال۹۷ یکى ازسختترین سالهاى زندگى کارمندان و کارگران بوده است. این قشر از جامعه درآمد ثابت دارند و افزایش یا کاهش نرخ ارز یا گرانى کالا و بالا رفتن لحظه اى تورم درجامعه تاثیرى بر میزان شود و چشمشان به آخر ماه است تا شاید بتوانند اندکى ازمشکلات خود را رفع و رجوع کنند.

ما اعضاء کمیته جوان و دانشجو با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر بخصوص:

ماده٣: حق حیات براى همه

ماده٨:رعایت حقوق انسانى درهمه جا

ماده١٩:حق آزادى بیان

ماده٢٣:حق امنیت کار

ماده٢۵:حق خوراک ومسکن ومراقبتهاى طبى وخدمات لازم اجتماعى براى همه

ماده ٢٨:حق دنیایى آزاد وزیبا براى همه

و همچنین با اجرای سند هفده گانه ۲۰۳۰ یونسکو بخصوص:

هدف اول: پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا

هدف دوم: پایان دادن به گرسنگی، دستیابی به امنیت غذایی و بهبود تغذیه و ترویج کشاورزی پایدار

هدف سوم: تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین

هدف هشتم: ترویج رشد فراگیر و پایدار اقتصادی، اشتغال کامل و مولد و شغل مناسب برای همه

درجهت حفظ شان ومنزلت انسانى هموطنانمان ورعایت حداقل رفاه اجتماعى آنان خواستاررسیدگى هرچه سریعتربه این مهم مى باشیم.

۱۱۰۱

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو

شکوه میرزادگی

فمنیست بودن یا نبودن

یکی از دردناک ترین جمله هایی که من در چند سال گذشته از زبان برخی از زنان جوانی که در ایرانِ پس از جمهوری اسلامی، و زیر نفوذ فرهنگی آن ها، رشد کرده و بزرگ شده اند شنیده ام این است که: «من فمنیست نیستم». هر بار این جمله را می شنوم یاد آخرین سال های قبل از انقلاب می افتم که یکی از «ژست» های زنان جوان تحصیل کرده این بود که بگویند «من فمنیست هستم». آنها این را می گفتند که گفته باشند: «ما دیگر آن زن سنتیِ، خانه نشینِ، مطیع و توسری خور، و ابزار خوشگذرانی مرد نیستیم؛ يا گفته باشند: «ما می خواهیم مثل زنان اروپایی و آمریکایی در امور اجتماعی و اقتصادی با مردان برابر باشیم؛ می خواهیم مثل مردها حق انتخاب داشته باشیم؛ مثل آن ها دوست داشته باشیم و دوست داشته شویم؛ می خواهیم هر وقت دلمان خواست و آماده بودیم بچه دار شویم؛ می خواهیم سرپرست و قیم بچه هایمان باشیم؛ می خواهیم وزیر و وکیل بشویم و…. »

گفتم «ژست»، برای این که بیشتر این زن ها ممکن است خیلی از این ارزش های برابری خواهانه را درک نکرده بودند، و یا درک کرده ولی به دلیل حضور «سنت های کهنه اما هنوز کارا» جرات اقدام برای رسیدن به آنها را نداشتند (کما این که در جريان انقلاب اسلامی دیدیم که چگونه بسیاری از زنان ایران، علیه همه ی منافع و حقوق خود، به انقلابیون پیوستند. زیرا هنوز و همچنان نیازمند زمان بیشتری برای درک و هضم آن منافع و حقوق بودند؛ همانطور که در همه ی جوامع پیشرفته نيز این نوع تغییرات زمان بیشتری برای جا افتادن در باور مردمان را داشته است).

اما، به هر حال، از آنجا که، (به ويژه) در سال های آخر دوران پهلوی ها، الگو و نمونه ی یک زن امروزی و دوست داشتنی، هم از نظر حکومت و هم از نظر روشنفکران و متفکرین جامعه، زنی بود که چون زنان اروپایی لباس بپوشد، چون آنان درس بخواند و کار کند، روی پای خودش بایستد، برای برابر شدن با مرد بکوشد، قدرت انتخاب داشته باشد و با مردش برابر و هموزن باشد، زنان تحصیل کرده و به اصطلاح امروزی قبل از انقلاب ایران نیز دوست داشتند که چنان زنی باشند و آن را با یک جمله «من فمنیست هستم» اعلام می کردند.

اما، متاسفانه، پس از انقلاب، همانطور که جمهوری اسلامی مرتب در دستگاه های تبلیغاتی و آموزشی خود فریاد می زند که الگوی زن باید زنی چون «حضرت فاطمه» باشد؛ زنی که در نه سالگی شوهر کند، پرده نشین باشد، و تازه جرات نکند که پرده ای رنگین داشته باشد، و اگر صدایش در آید خلیفه در را به پهلویش می زند و بچه اش را سقط می کند، چهار بچه می زاید و بعد هم در هجده سالگی می میرد یا دق می کند.

حکومتيان با این الگو بخشی از زنان ناآگاه و زنان ساده ی مذهبی را خاموش کردند تا سرشان به بدبختی خودشان گرم باشد و هر گاه هم که دلشان تنگ شد از خانه بیرون بروند و در تظاهرات «مرگ بر» های حکومتی سیاهی لشگر باشند. و می ماند زنان جوان تحصیل کرده. این ها را هم باید بسپارند به خیل «اساتید» واپسگرا، یا منفعت طلبی که مثل قارچ روییده اند و همه ی رسانه های نوشتاری و شنیداری را در اختیار گرفته اند و در این چهل سال کاری کرده اند که برخی از دختران جوان در قرن بیست و یکم و در زمانه ی والایی حقوق بشر با افتخار بگویند: «من فمنیست نیستم» و اين عبارت را آنچنان بگویند که گویی فمنیست یک ریشویِ قلدر بد هیبت است که اگر اسم اش را هم بیاورند به زنانگی و ظرافت شان لطمه می خورد.

متاسفانه بیشتر زنانی که این گونه با فمنیسم برخورد می کنند، دانشگاه دیده اند، آرایش و لباس پوشیدشان شبیه زنان اروپایی و آمریکایی ست، و هیچ نشانه ی ظاهری ويژه ای از این که اعتقادات شدید مذهبی دارند و یا طرفدار جمهوری اسلامی هستند، در آن ها دیده نمی شود. اما وقتی پای صحبت شان بنشینی به راحتی می توانی ببینی که در ارتباط با فمنیسم از همان اصطلاحات، مفاهیم، و تحلیل هایی استفاده می کنند که در مقالات و گفته های اساتید دولتی جمهوری اسلامی هم تکرار می شود. مطالبی چون: «فمنیسم طرح سادیسم گونه ی مبارزه با جنس مذکر و حتی مرد کُشی است»، یا نتیجه ی کل تلاش های فمنیست های غربی چیزی نیست جز «تحریف حقایق علمی، از دست رفتن پشتوانه ها و پناهگاه گاه های سنتی، تخاصم بین دو جنس زن و مرد و، در نهایت، تنزل منزلت انسانی زن». و تایید این نظریات واپسگرانه را هم از «دانشمند اعظم» شان مطهری می آورند که: «بدبختی زنان جدید از آن جهت است که عمداً یا سهواً زن بودن و موقعیت طبیعی و فطری اش، رسالتش، استعداد های ویژه اش به فراموشی سپرده شده است».

در واقع، در همه ی این اظهار نظرها و عقایدی که چهل سال است «اساتید» جمهوری اسلامی در قالب کلماتی امروزی مطرح می کنند، بازگرداندن موذیانه ی «برتری مرد» و «فروتری زن» و دور کردن او از خواست های برابری خواهانه اش می باشد. در این بازگشت است که شایستگی، ارزش های انسانی، و همه ی امکانات بالقوه ی زنان فدای چیزی می شود که به دروغ آن را «زنانگی» و یا «موقعیت طبیعی و منزلت زنانه» نام داده اند.

در چنین جامعه ای زن، برای این که نشان دهد «زن بودن» خود و «موقعیت طبیعی و منزلت زنانه اش» – آنگونه که آموزش مسلط بر جامعه به او قبولانده – خدشه دار نشده، آگاهانه یا ناآگاهانه، می گوید: «من فمنیست نیستم»؛ و نمی داند که با گفتن این حرف به گونه ای غیرمستقم می گوید: «من به برابری زن و مرد اعتقادی ندارم. زیرا مردها به طور طبیعی برتر از ما هستند». و در واقع نمی داند که از دید یک انسان امروزی و پیشرفته او نه تنها هیچ جاذبه ی زنانه ای ندارد، بلکه منزلت انسانی خود را نیز به خطر انداخته است.

با همه ی این ها غمی نیست، چرا که هر روزه هزاران هزار زن در گوشه و کنار سرزمین مان، مقابل این حکومت زن ستیز می ایستند، در کوچه و خیابان کتک می خورند، به زندان می روند، شکنجه می شوند که بگویند: «من یک فمنیست هستم زیرا به برایری زن و مرد باور دارم».

روز هشتم مارچ بر همه ی باورمندان به برابری زن و مرد خجسته باد

وزیر امور خارجه انگلیس اعلام کرد به نازنین زاغری، گروگان ایرانی-انگلیسی که در جمهوری اسلامی زندانی است، مصونیت دیپلماتیک داده است.

این مقام انگلیسی در بیانیه ای نوشت: امروز من تصمیم گرفته‌ام که انگلیس گامی بسیار غیرمعمول برداشته و مصونیت دیپلماتیک را [برای زاغری] به کار گیرد. تصمیم من یک گام مهم دیپلماتیک است که به تهران نشان می‌دهد رفتارش کاملاً نادرست است. بعید است این تصمیم مانند عصای جادویی عمل کرده و به نتایج یک شبه منجر شود، اما به کل دنیا نشان می‌دهد که نازنین بی‌گناه است و انگلیس اینکه با یکی از شهروندانش تا این حد ناعادلانه رفتار شود را تاب نخواهد آورد.

سفیر جمهوری اسلامی در انگلیس در واکنش به تصمیم وزیر خارجه انگلیس در توئیتر نوشت: تصمیم وزارت خارجه انگلیس به اعطای حمایت دیپلماتیک به خانم زاغری، مخالف حقوق بین الملل است و فاقد آثار حقوقی و اجرایی است. حقوق بین الملل اعطای حمایت دیپلماتیک از سوی دولتها را فقط نسبت به اتباع خود ممکن میداند. طبق قانون جمهوری اسلامی، ایرانیان فارغ از محل اقامت، تابعیت خود را حفظ می کنند.

سایت خبری “باشگاه خبرنگاران” وابسته به صداوسیما نوشت: تصمیم وزارت خارجه انگلیس، بازداشت این جاسوس دو تابعیتی را از یک مسئله کنسولی به یک مسئله فی مابین دولت‌های دو کشور تغییر داده و با معرفی وی به عنوان نماینده سیاسی دولت انگلیس فشارها را برای آزادی او افزایش خواهد داد.

«لیلیت تریان» از مجسمه‌سازان پیشکسوت ایران پنجشنبه، ۱۶ اسفند ماه در سن ۸۸ سالگی درگذشت.

عباس مجیدی، رئیس انجمن مجسمه سازان ایران در گفت‌وگویی با ایسنا خبر درگذشت این بانوی پیشکسوت مجسمه‌سازی را تأیید کرد.

او با بیان اینکه اطلاع دقیقی از علت درگذشت لیلیت تریان ندارد همچنین بیان کرد: تنها می‌دانم که خانم تریان در یکی دو هفته گذشته به دلیل افتادن از پله از ناحیه لگن آسیب دیده و در منزل مانده بود.

مجیدی درباره مراسم تشریع پیکر تریان گفت: احتمال زیاد فردا مراسمی نخواهند داشت. از آنجایی که خانم تریان جزو اقلیت‌های مذهبی است به احتمال قوی مراسم تشییع پیکر ایشان با توجه به رسم و رسوم خانواده خواهد بود و مراسم عمومی نخواهند داشت. ما نیز بعداً یک مراسم یادبود برای ایشان برگزار خواهیم کرد.

لیلت تریان در تاریخ ۱۰ دی سال ۱۳۰۹ در تهران متولد شد و امروز در ۱۶ اسفند سال ۱۳۹۷ درگذشت. تریان یک مجسمه‌ساز ارمنی تبار بود که به عنوان مادر مجسمه‌سازی ایران شناخته می‌شد. او که در خانواده‌ای هنر دوست متولد شد به مدت یک سال در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای تحصیل کرد و سپس برای ادامه تحصیل به مدرسه بوزار فرانسه رفت.

او در آنجا هنر مجسمه سازی را فرا گرفت و در بازگشت به ایران در سال ۱۳۳۹ شمسی به تدریس هنر در دانشکده هنرهای تزئینی پرداخت. البته تریان در مراحل آمادگی برای آزمون ورودی بوزار به مجسمه‌سازی علاقه‌مند شد و به‌طور جدی‌تر مجسمه‌سازی را دنبال کرد تا اینکه معادل دکتری را از مدرسه عالی هنرهای زیبای پاریس فرانسه گرفت.

تریان نخستین بار هنر مدرن مجسمه‌سازی را به صورت آکادمیک وارد مراکز آموزشی ایران کرد و از مؤسسین دپارتمان مجسمه‌سازی دانشکده هنرهای تزئینی بوده است. وی ۲۳ سال به‌طور حرفه‌ای در دانشکده‌های هنری معلمی‌کرده و تعدادی از هنرمندان شاخص امروز ایران از شاگردان وی به شمار می‌آیند.