مسکو: ناتو خود را برای درگیری احتمالی با روسیه آماده می‌‌کند

ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه می‌گوید که رزمایش‌های نظامی چهار ماه اخیر ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه حاکی از آن است که ناتو در حال آماده‌سازی خود برای درگیری احتمالی با روسیه است.وزارت امور خارجه روسیه می‌گوید رزمایش‌های نظامی اخیر طی ۴ ماه گذشته از سوی ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه، حاکی از آن است که سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در حال آماده‌سازی خود برای “درگیری احتمالی” با مسکو است.

ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه، روز شنبه ۱۵ اردیبهشت، همزمان اتهامات طرح شده از سوی ناتو، مبنی بر دست داشتن مسکو در حملات سایبری به کشورهای عضو این سازمان از جمله آلمان، جمهوری چک و لهستان را تکذیب کرد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه همچنین مدعی شد که “این ناتو است که با حمایت از اوکراین با تسلیحات، اطلاعات و کمک‌های مالی، جنگ ترکیبی با روسیه به راه انداخته است.”

زاخارووا چنین اظهاراتی از سوی مقامات ناتو را “اطلاعات غلط” و “گمراه‌کننده‌ای” توصیف کرد که هدف از آن‌ها به گفته او “انحراف افکار عمومی” از فعالیت‌های ناتو است.

این در حالی است که وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا جمعه شب، با انتشار بیانیه‌ای مسکو را عامل حملات سایبری “مخرب” علیه هم‌پیمانان اروپایی واشنگتن از جمله آلمان و جمهوری چک اعلام و این حملات سایبری را به شدت محکوم کرد.

اتحادیه اروپا نیز روز جمعه برابر با چهاردهم اردیبهشت، در پی اعلام آلمان و چک مبنی بر این که بخش‌های دفاعی و هوافضای این کشورها از سوی روسیه هدف حملات سایبری قرار گرفته‌اند، این حملات به زیرساخت‌های دو کشور اروپایی را محکوم کرد.

بیشتر بخوانید: حملات سایبری در آلمان؛ احضار دیپلمات روس به وزارت‌ خارجه

سازمان پیمان آتلانتیک شمالی که ناتو نامیده می‌شود سازمانی متشکل از ۱۲ عضو است که در سال ۱۹۴۹ میلادی و به منظور مقابله با اتحاد جماهیر شوروی سابق تاسیس شده بود. بر اساس منشور پیمان ناتو، تهاجم به یک عضو این پیمان، به مثابه تهاجم به تمامی اعضای آن تلقی شده و در نتیجه با پاسخ نظامی تمامی اعضای این معاهده روبرو خواهد شد.

نگرانی از وقوع “جنگ جهانی سوم” در صورت رویارویی میان روسیه و ناتو

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه پیش از این در یک نشست خبری در اواخر اسفندماه سال گذشته پس از اعلام پیروزی خود در “انتخابات” ریاست‌جمهوری روسیه هشدار داده بود که رویارویی روسیه و ناتو به رهبری ایالات متحده ممکن است به “جنگ جهانی سوم” منجر شود.

ناتو از زمان شروع حمله نظامی روسیه به خاک اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، تلاش کرده است تا مرزهای خود در نزدیکی روسیه و اوکراین را تقویت کند. پوتین پیش از این مدعی شده بود که یکی از دلایل حمله‌ مسکو به اوکراین، “گسترش مرزهای ناتو تا نزدیکی خاک روسیه” بوده است.

پیش از این ناتو در ماه ژانویه اعلام کرده بود که ۹۰ هزار سرباز در این رزمایش به نام “مدافع استوار” شرکت خواهند کرد تا مشخص شود در صورت شعله‌ور شدن آتش جنگ، نیروهای آمریکایی چگونه می‌توانند متحدان اروپایی خود را در کشورهای هم‌مرز با روسیه و در بخش شرقی ناتو تقویت و حمایت کنند.

ناتو یکی از اهداف مانور “مدافع استوار” را بازدارندگی در برابر روسیه اعلام کرده است. این رزمایش بزرگ‌ترین رزمایش نظامی ناتو از زمان پایان جنگ سرد تاکنون محسوب می‌شود.

رزمایش “مدافع استوار”، نخستین آزمون عملی برای برنامه نظامی جدید ناتو به شمار می‌رود که با هدف جابجایی سریع و گسترده نیرو‌‌ها و تجهیزات صورت می‌گیرد.

این همچنین نخستین رزمایش بزرگ ناتو محسوب می‌شود که با حضور نیروهایی از سوئد و فنلاند به عنوان اعضای جدید این سازمان برگزار می‌شود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

ناظران می‌گویند عضویت فنلاند در ناتو، روسیه را به مرزهای این سازمان نزدیک‌تر کرده است و با در نظر گرفتن این واقعیت که روسیه و فنلاند با یکدیگر بیش از ۱۳۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند، این موضوع در عین حال چالش‌های جدیدی را برای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ایجاد می‌کند.

دبیر کانون صنفی استادان از اعمال محدودیت‌های دولت برای ۲۰۰ استاد دانشگاه خبر داد

دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه از اعمال محدودیت دولتی برای ۲۰۰ استاد دانشگاه و اخراج حدودا ۲۵ استاد در ارتباط با خیزش “زن، زندگی، آزادی” در ایران خبر داد و گفت که دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است.کارن ابری‌نیا، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه در گفت‌وگو با خبرآنلاین از اعمال محدودیت‌های دولت ابراهیم رئيسی برای ۲۰۰ استاد دانشگاه خبر داد.

دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه ایران با اشاره به اخراج نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه گفت که این اعمال محدودیت‌ها به‌خاطر مواضع اساتید دانشگاه در خصوص اعتراضات سال ۱۴۰۱ “زن، زندگی، آزادی” در ایران بوده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

ابری‌نیا تاکید کرد که برخی دانشگاه‌ها به استادان اعلام کرده‌اند کسانی‌ که درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیه‌ای امضا کردند، در صورت تمایل به ادامه کار باید توبه‌نامه امضا و اظهار پشیمانی کنند.

او در این گفت‌وگو اظهار کرد مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است و “وزارت علوم هیچ نقشی ندارد”.

ابری‌نیا در ادامه افزود:‌ «متاسفانه دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است؛ حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوری که به نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

پیش‌تر روزنامه اعتماد سال گذشته در یک گزارش اختصاصی، اسامی ۵۲ نفر از اساتیدی را منتشر کرد که از زمان آغاز به کار دولت ابراهیم رئیسی بازنشسته، تعلیق و یا اخراج شده بودند.

بسیاری از اساتید دانشگاه‌های ایران به دلیل حمایت از اعتراضات با خطر اخراج یا بازنشستگی اجباری پیش از موعد مواجه شده‌اند. حتی محسن رنانی، یکی از اعضای هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه تهران نیز اعلام کرده بود که دو استاد دانشکده الهیات دانشگاه اصفهان تعلیق شده‌اند.

بیشتر بخوانید: بیش از ۳۰ هزار استاد حق‌التدریسی از دانشگاه آزاد حذف شدند

گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد در طول دو سال گذشته حدود ۶۰ استاد از دانشگاه‌های سراسر کشور برکنار، تعلیق و یا مجبور به استعفا شده‌اند که بیشترین تعداد مربوط به دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران است.

برخی تحلیلگران می‌گویند که پاکسازی دانشگاهی، راه را برای افراد تندرو و نزدیک به حکومت برای به دست گرفتن کنترل تمام دانشگاه‌های ایران هموار می‌کند.

اگرچه اخبار زیادی از اخراج و تعلیق استادان برجسته ایران در رسانه‌ها منتشر می‌شود، با این‌حال، دولت رئیسی گزارش‌های مربوط به اخراج اساتید را نمی‌پذیرد.

شماری از فعالان مدنی و منابع دانشگاهی، آمار مربوط به اساتید اخراج‌ یا تعلیق‌شده بویژه در شهرستان‌ها را بسیار بیشتر از ارقامی برآورد می‌کنند که در رسانه‌ها منتشر می‌شود.

تجاوز به نماینده پارلمان استرالیا؛ پلیس در حال بررسی است

یک سیاستمدار استرالیایی می‌گوید که یک شب در مرکز ایالت کوئینزلند مورد “تجاوز جنسی” قرار گرفته است. او گفته طبق آزمایش‌ها نوعی مواد مخدر در بدنش پیدا شده که هرگز استفاده نکرده است. پلیس در حال بررسی این موضوع است.بریتانی لاوگا، نماینده حزب کارگر در پارلمان کوئینزلند در استرالیا، می‌گوید که یک شب در مرکز این ایالت مورد “تجاوز جنسی” قرار گرفته است.

پلیس استرالیا تأیید کرد که در حال بررسی این پرونده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

لاوگا در شبکه‌های اجتماعی نوشت پس از اینکه یک شب در شهر یپوون، شهری در مرکز کوئینزلند، مورد حمله قرار گرفته، صبح روز بعد به پلیس و بیمارستان مراجعه کرده است.

او در بیانیه‌ای نوشت: «آزمایشات در بیمارستان وجود مواد مخدری را در بدن من تأیید کرد که من مصرف نکردم. این ماده به طور قابل توجهی روی من تأثیر گذاشت.»

طبق این گزارش‌، زنان دیگری با لاوگا تماس گرفتند و ادعا کردند که آنها نیز در عصر شنبه واقعه مشابهی را تجربه کرده‌اند.

پلیس استرالیا تأیید کرده است که از ادعاهای مربوط به حوادث مشابه آگاه است.

لاوگا با بیان اینکه این حادثه ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد گفت: «ما باید بتوانیم از گشت‌وگذار در شهر خود لذت ببریم، بدون اینکه در معرض مصرف مواد مخدر یا تجاوز قرار بگیریم.»

در واکنش به این خبر استیون مایلز، نخست‌وزیر کوئینزلند گفت که دولت از لاوگا حمایت می‌کند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

مایلز گفت: «تنها تمرکز من بر سلامتی اوست. من به او گفتم که ما اینجا هستیم تا از او حمایت کنیم؛ درباره هر آنچه که او نیاز دارد.»

بریتانی لاوگا ۳۷ ساله نزدیک به یک دهه است که در پارلمان کوئینزلند حضور دارد.

کوئینزلند نام یکی از ایالت‌های کشور استرالیا است که در شمال شرقی این کشور قرار دارد.

نمونه‌ی شگفت‌انگیز توماج صالحی؛ دیکتاتورها رستگار نمی‌شوند

امید احسانی

هربرت مارکوزه، چهره‌ی شاخصِ مکتبِ فرانکفورت در دهه‌ی شصت میلادی، یکی از اولین­ کسانی بود که متوجه شد در موسیقیِ عامه‌پسندی که بر توده‌ی مردم تأثیر می‌گذارد، غایت مطلوب چیز دیگری است. یعنی مواجهه‌ی زیبایی‌شناسانه با این نوع موسیقی نیاز به موازین جدیدی دارد و شاید به همین دلیل در مورد هم‌سراییِ ترانه‌های باب دیلن در تجمعاتِ سیاسی-اجتماعیِ دانشگاه­ها آن جمله‌ی معروف را گفت :«وقتی در تجمعاتی علیه جنگ ویتنام شرکت کردم و دیدم و شنیدم که آن‌ها ترانه‌های باب دیلن را می‌خوانند، گفتنش سخت است، یک‌جورهایی احساس کردم که در واقع امروز این تنها زبانِ انقلابی است که باقی مانده.» [1]مارکوزه تا جایی پیش رفت که موسیقی سیاهان (بلوز و جَز) را هنر مظلومانی توصیف کرد که «روشنگر حدّی است که فرهنگ برتر آن، تعالی‌های شکوهمند آن و زیباییِ آن، زمینه‌ای طبقاتی دارد.» و گسترش این موسیقی، حتی در میان سفیدپوستان، را مصداق تعالی‌زدایی از فرهنگ غالب دانست.[2] به نظر مارکوزه، رهایی‌بخش بودن هنر معاصر مسئله‌ی مهمی بود و او مشخصاً باور داشت که زیبایی‌شناسی و هنر معیار آزادی‌اند. از منظری می‌توان گفت که مارکوزه می‌کوشید تا زیبایی‌شناسیِ هنرهای جدید، و از جمله موسیقیِ عامه‌پسند آن دوران را درک و تبیین کند، همان زیبایی‌شناسی‌ای که به طور کامل در مقابل گذشته قرار می‌گرفت.

آثار جان کیج ــ موسیقی‌دان شاخص قرن بیستم که تأثیر شگرفی بر جهانِ موسیقی گذاشت ــ را نمی‌توان از سخنرانی‌ها، توضیحات و تفاسیر او، و حتی زندگی‌اش، تفکیک کرد. کیج در عین حال شمایل بارز مهم شدن مسئله‌ی «ایده» در موسیقی بود. و از قضا به‌رغم نفرتش از موسیقیِ راک‌‌اند‌رول (موسیقی عامه‌پسند آن دوران) ایده‌های خود را در قالب یک ترانه یا قطعه‌ی کوتاه ارائه می‌کرد، امری که بیش از همه در مورد موسیقیِ عامه‌پسند مصداق داشت. یعنی جان کیج از منظری درست مثل همان موسیقی‌دانانی عمل می‌کرد که از آن‌ها بیزار بود.

جان کواچ،[3] پژوهشگر و مدرس موسیقی، در درس‌گفتاری در دانشگاه راچستر درباره‌ی «تاریخ موسیقی راک» می‌گوید تا پیش از دهه‌ی ۱۹۴۰ نت موسیقی (پارتیتور به شکل کتاب) کالای اصلی بود و مجری اهمیتی نداشت چون وسایل ضبط و پخش آن‌قدر فراگیر نبود. یعنی مخاطب دفترچه‌ی نتِ قطعه‌ی جدید را به‌عنوان کالایی می‌خرید تا در خانه برایش اجرا کنند. از این دوران به بعد چهره/ستاره در موسیقی به‌تدریج مطرح شد و مجریِ موسیقی اهمیت پیدا کرد. به عبارت دیگر، ظهور ستاره به خودیِ خود سبب شد که اجراکننده بخش مهمی از محبوبیتِ خود موسیقی باشد. حالا فیگورهای اجتماعی‌ای که در کنار آثار موسیقایی شکل می‌گرفتند اهمیتی دوچندان می‌یافتند. کمتر کسی هست که وقتی نام الویس را می‌شنود فُکُل مشهور و رقصِ منحصربه‌فرد را به خاطر نیاورد، رقصی که بخشی از معیارهای به‌اصطلاح اخلاقی-اجتماعیِ پیش از خود را نابود کرد. از منظر موسیقایی و منزلت آکادمیک به هیچ وجه نمی‌توان الویس و جان کیج را مقایسه کرد اما از این منظر که هر دو هنرمند در کنار آثارشان اهمیت می‌یافتند، هر دو جریانِ آبشخورشان مشابه یکدیگر عمل می‌کردند.

در اوایل دهه‌ی شصت، نوعی موسیقیِ اعتراضی در کشورهای انگلیسی‌زبان با اتکا به نام‌هایی مثل باب دیلن و جون بائز مطرح شد ــ همان ترانه‌هایی که نظر مارکوزه را هم به خود جلب کرده بود. دهه به دهه آن موسیقیِ مردم‌پسند اعتراضی تغییر کرد و در اوایل دهه‌ی نود میلادی رَپرهای رنگین‌پوستِ آفریقایی-آمریکایی با موسیقی رپ چهره‌ی جدیدی از اعتراض را ارائه کردند: موسیقی‌ای کلام‌محور با اشعاری طولانی و آکنده از فحاشی به پلیس و چهره‌های شاخصِ سیاسی. برای بسیاری، ادبیاتِ این موسیقی شمایل کاملِ ابتذال بود. به بیان دیگر، به نظر آن‌هایی که از موسیقی تعریف روشنی داشتند، اوضاع رپ خیلی بدتر از موسیقیِ به‌اصطلاح ساده و دم‌دستیِ راک‌اندرول بود. اصلاً یعنی چه که یک نفر روی ضربی مشخص جملاتی را با وزن روشن سرهم‌بندی کند؟ خب برود شعرش را دکلمه کند! اما نکته این بود که در این مِدیوم شما حداقل با یک نوازنده و یک اجراگرِ دیگر/خواننده سروکار داشتید که همچنان می‌توانست موسیقی شمرده شود. شاید اگر می‌شد اسم دیگری برای آن در نظر گرفت، این نگاه که رپ موسیقی نیست، امکان جولان پیدا نمی‌کرد. انگار در جهان موسیقی، صاحب‌نظر ایرانی از همه سخت‌گیرتر است و همچنان مرغش یک پا دارد که رپ موسیقی نیست. با وجود این، درخشش و سلحشوریِ توماج صالحی تا حدودی این امر را تلطیف کرد ــ البته نه موسیقی بلکه مقبولیت و تأثیرگذاریِ خود توماج سبب شده است که بخشی از هنرمندان و به‌اصطلاح فرهیختگانی که رپ فارسی را تف سربالای موسیقی در ایران می‌دانستند حالا این موسیقی را به رسمیت بشناسند.

رپ فارسی جریانی است که بخش چشمگیری از جامعه‌ی روشنفکری ایران از آن غافل بوده. پیشتر در دو پادکست درباره‌ی رپ فارسی صحبت کرده‌ایم. هنری که در دو دهه‌ی اخیر در ایران مخاطب میلیونی داشته موسیقی رپ بوده و ظهور توماج صالحی از دلِ این جریان نشانه‌ی آن است که «کاشت و داشت» در این نوع موسیقی اکنون به «برداشت» رسیده است. توماج از منظری ثمره‌ی این جریانِ پویا است، و از منظر دیگری به طور کامل خارج از صحن موسیقی رپ و هیپ‌هاپ فارسی قرار می‌گیرد.

اولین بار وقتی توماج دستگیر شد، عامه‌ی مردم فقط دو سه ترانه، مثل «سوراخ موش» و «ترکمان‌چای»، از او شنیده بودند، در حالی که او حدود پانزده اثرِ به‌شدت سیاسی منتشر کرده بود. در جامعه‌ی رپ ایران به‌جز سروش هیچکس و دیگر اعضای «ملتفت» (در آن زمان هیچکس هنوز بخشی از گروه «ملتفت» بود) کسی به دستگیریِ توماج واکنش نشان نداد اما به علت گسترش شبکه‌های اجتماعی، خبر دستگیری توماج مورد توجه رسانه­های فارسی‌زبان خارج از ایران قرار گرفت. اغلب آن‌ها چون از رپ فارسی اطلاع چندانی نداشتند، در مورد موسیقیِ او چیزی نمی‌گفتند؛ هنرمند جوان و جسوری دستگیر شده بود و اصل موضوع برای آن‌ها همین بود و بسیار به آن پرداختند.

دستگیریِ یک هنرمند ناشناخته، که پیش از آن تعداد دنبال‌کنندگانش در شبکه­های اجتماعی از چندصد نفر فراتر نمی­رفت، سبب شد که فضایی دوقطبی در مورد توماج شکل بگیرد. در مقابلِ کسانی که حامی و طرفدار او بودند، در بخشی از فضای موسیقیِ رپ فارسی شُبهاتی درباره‌ی توماج مطرح شد. به بیان دیگر، بعضی‌ با استناد به اینکه چرا باید رپری تا این حد ناشناخته را دستگیر کنند، در شهریور ۱۴۰۰ فضای مسمومی را ایجاد کردند.

توماج در رپ‌هایش هیچ‌وقت وارد فضاهای به‌اصطلاح گانگستری نشد و هیچ ترانه‌ای در ستایش مصرف مواد مخدر یا شاخ و شانه‌کشی برای دیگر رپرها نساخت و حتی مشخصاً ترانه‌ی «افسون» را در مذمت مصرف مواد مخدر منتشر کرد.

اما توماج به محض اینکه در پایان شهریور همان سال به قید وثیقه آزاد شد خواندن را از سر گرفت، آن هم در حالی که به شش ماه زندان محکوم شده بود. کمتر از دو هفته پس از آزادی‌اش، توماج فری استایلِ «چوب معلم» را در حمایت از معلمان معترض منتشر کرد. در شهریور و مهر ۱۴۰۰ تجمعاتی اعتراضی از جانب معلمان شکل گرفت که مربوط به اجرا نشدن طرح رتبه‌بندیِ فرهنگیان بود، طرحی که افزایش حقوق معلمان در گروی اجرای آن بود. در همین دوران، توماج در مصاحبه‌ای که در کانال یوتیوبیِ خودش منتشر کرد به پرسش‌هایی که در فضای مجازی درباره‌ی او مطرح شده بود پاسخ داد. اولین پرسش در مورد همین موضوع بود. یعنی برای خودش هم مهم بود که به این پرسش پاسخ دهد که چرا، به نظر بعضی، با توماج آن‌قدر خشن و سخت برخورد نمی‌کنند. باید تأکید کنم که این موضوع مربوط به اولین دستگیریِ او پیش از جنبش «زن، زندگی، آزادی» است. در آن زمان، او دلیل اصلیِ آزادیِ زودهنگامِ خود را فشارهای رسانه‌ای بعد از دستگیری‌اش می‌دانست و توضیحاتی درباره‌ی نحوه‌ی مواجهه‌ی حکومت و زندانیانی مثل خودش ارائه داد و گفت فشار رسانه‌ای هزینه‌ی در زندان ماندن یک معترض را برای حکومت‌ زیاد می‌کند. حرفش منطقی بود. توماج فقط چند ترانه‌ی رپ خوانده بود. سر و صدای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی هزینه‌ی در زندان ماندنِ او را به‌شدت افزایش می‌داد.

در فاصله‌ی شهریور ۱۴۰۰ تا شهریور ۱۴۰۱، یعنی تا پیش از آغاز جنبش ژینا، و در زمانی که پرونده‌ی اولِ او روند حقوقی‌اش را می‌گذارند، توماج هفت ترانه‌ی اعتراضی منتشر کرد. یکی از مهم‌ترینِ آن‌ها «شلاق» بود که با همکاریِ جاستینا تولید شد. بخشی از ترجیع‌بند ترانه این بود: «با اختیار زندگی کن بگو حجاب بی‌حجاب». این رپ در ۲۰ تیرماه، یعنی حدود دو ماه پیش از آغاز جنبش ژینا، منتشر شد. این ترانه‌ مشخصاً از برابری و آزادی‌خواهی در مقابله با حکومت و حجاب حرف می‌زد، موضوعی که دو ماه بعد با قتل ژینا به خیابان‌ها کشیده شد. اندکی پس از آغاز جنبش، در ۱۴مهرماه، توماج ترانه‌ی «میدون جنگ»، و سپس در اول آبان، ترانه‌ی «فال» را منتشر کرد و در نهایت در هشتم آبان دستگیر شد.

پیش از دستگیری و در اوج اعتراضات، توماج فعالیتِ خود را ادامه داد و این امر سبب شد که جایگاه اجتماعی‌اش به‌شدت تغییر کند و به هنرمندی تبدیل شود که دیگر فقط هنرمند نبود. در واقع، اکتیویست بودن توماج نمود عینی پیدا کرد. تهییج مردم به اعتراض و ابراز همبستگی با آزادی‌خواهان، و تشویق آن‌ها به همراهی با معترضان به حجاب اجباری و تأیید نکردن ظلم با سکوت، به تصویری که توماج در ترانه‌هایش ترسیم کرده بود عینیت بخشید.

توماج به چنان بحرانی برای حاکمیت تبدیل شد که تعداد زیادی از نیروهای ویژه برای دستگیریِ او به خانه‌اش هجوم بردند. رسانه­های وابسته به حاکمیت سعی کردند به دروغ چنین جلوه دهند که توماج در حین فرار در مرز دستگیر شده است. این بار او بیش از یک سال در زندان به سر بود و ۲۵۲ روز را در انفرادی گذراند. در این دوره اجماعی ملی در مورد توماج شکل گرفت و توده‌ی مردم که در شبکه‌های اجتماعی خواستار آزادی‌اش بودند، از او به‌عنوان یک قهرمان یاد می­کردند. این امر کارِ حکومت را در مواجهه با توماج پیچیده می­کرد، همان‌طور که در مورد الهه محمدی و نیلوفر حامدی هم موضوع پیچیده بود و صدور حکم برای آن‌ها ساده نبود.

سرانجام در تیرماه ۱۴۰۲ دادگاه حکم شش سال و سه ماه زندان را برای توماج صادر کرد، آن هم در حالی که به گفته‌ی وکلای توماج، آن‌ها تا زمان برگزاریِ دادگاه تنها نیم ساعت امکان صحبت با توماج را پیدا کرده بودند. توماج در ۲۷ آبان ۱۴۰۲ با قید وثیقه آزاد شد اما در اقدامی به‌شدت شجاعانه ویدئویی منتشر کرد و درباره‌ی نحوه‌ی بازجویی و میزان شکنجه‌شدنش سخن گفت، و مشخصاً به قدرت فراقانونیِ نیروهای امنیتی در پرونده‌ی خودش اشاره کرد. در این میان، ملاقات او با سپیده رشنو هم خبرساز شد. دو چهره‌ی خاص و محبوب و آزادی‌خواه در کنار هم.

توماج صالحی نمونه‌ی عجیبی در فضای فرهنگیِ ایران است. اگر بخواهیم هنر را از این دریچه ببینیم که در نهایت بنا دارد در قلب مخاطبش تأثیر بگذارد و او را اقناع کند، هنرمندانی مثل توماج صالحی صدای زمانه­شان هستند و این صدا صرفاً به‌واسطه‌ی کلمات و نت­ها نیست بلکه بیشتر متأثر از شخصیت، شکل و فرم زندگیِ آن‌هاست.

توماج صالحی بخشی از هنری است که ارائه کرده. یعنی اگر مؤانست اخلاق و زیبایی‌شناسی را عامل اعتلای اثر هنری بدانیم، درهم‌تنیدگیِ زندگیِ سیاسیِ اخلاق‌مدارانه‌ی توماج با ایده‌هایی که در ترانه‌هایش مطرح شده‌اند، رویداد هنریِ چشمگیری را رقم می‌زند. مواجهه با این رویداد فراتر از وجه زیبایی‌شناسانه‌ای است که قرار است به لذت بینجامد، و بیشتر شبیه به شکل دومی از تجربه‌ی زیباشناختی است که اولین بار ادموند برک و سپس امانوئل کانت مطرح کردند: مواجهه با «امر والا» که می‌تواند متفاوت از تجربه‌ی مواجهه با «امر زیبا» باشد. مواجهه با «امر والا» می‌تواند سترگ، باشکوه و حتی ترسناک باشد.

ما در تحلیل و تفسیر آثار توماج صالحی نمی­توانیم برداشت جامعه‌ی ایرانی از توماج را نادیده بگیریم و صرفاً کلمات و نُت­ها و نوع ضبط کارها و مسائل هنریِ ازپیش‌قاعده‌شده در موسیقی رپِ فارسیِ او را تحلیل کنیم. گرچه او ثمره‌ی صحنِ رپ فارسی است اما بسیاری از مناسباتِ آن را رعایت نکرده و واجد بسیاری از ویژگی‌های این بستر نیست. توماج هرگز کسی را دیس[4] نکرد. تقریباً تمام رپ‌کُن‌های شاخص تعدادی دیس و دیس‌بک در کارنامه‌ی کاری‌شان دارند. توماج در رپ‌هایش هیچ‌وقت وارد فضاهای به‌اصطلاح گانگستری نشد و هیچ ترانه‌ای در ستایش مصرف مواد مخدر یا شاخ و شانه‌کشی برای دیگر رپرها نساخت و حتی مشخصاً ترانه‌ی «افسون» را در مذمت مصرف مواد مخدر منتشر کرد. او هوادار هیچ حلقه و تشکلی در صحن رپ فارسی نبود و از امکانات هیچ‌یک از این جریانات استفاده نکرد. یعنی هرچند او محصول دو دهه‌ی پر شور و پرکار رپ فارسی بود اما ارتباط مستقیم و سرراستی با این جریان نداشت و کاملاً خارج از این بستر قرار می‌گرفت. او به‌معنای ساده و سرراستِ کلمه آزادی‌خواهی بود که در تمام آثارش برای آزادیِ و عدالت اجتماعی مبارزه می‌کرد.

وقتی با زندگی و ترانه­های توماج مواجه می­شویم دیگر معیارهای زیبایی‌شناسانه‌ی خارج از این بستر چندان پاسخ­گو نیستند. فعالان و منتقدان موسیقیِ رپ فارسی در آثار توماج دنبال به‌اصطلاح فِلوها و پانچ‌‌لاین‌های جذاب و تکنیکال شاعر/رپرهایی مثل فدایی، یاس، علی سورنا و هیچکس می‌گردند، اما این اساساً روش نادرستی برای مواجه شدن با توماج است. ما با هنرمندی مواجه‌ایم که خودش و هنرش ابزار او هستند. یعنی او پیش از آن که هنرمندی به‌معنای رایج باشد، اکتیویستی سیاسی-اجتماعی است و هنر را ابزاری برای ابراز خشم به خودکامگان کرده است. در زمانه‌ی ما همین می­تواند امری زیبایی‌شناسانه به شمار رود و توماج نیز از آغاز در همین مسیر گام برداشت.

توماج اولین رپری نیست که توسط حاکمیت دستگیر شده است. در دهه‌ی هشتاد، همان زمانی‌ که موسیقی رپ در حال شکل‌گیری بود، رپرها با این مشکل درگیر بودند و علت مهاجرتِ تقریباً همه‌ی رپر­هایی که از ایران رفتند دستگیری و تهدید و ترس و ارعاب بود (تعداد این افراد کم هم نیست و رپرهای بسیار خوبی مثل بهرام، رضا پیشرو، حُصین،‌ هیچکس و فدایی هم در میانِ آن‌ها وجود دارد). به بیان دقیق‌تر، آن‌ها مجبور به مهاجرت شدند اما توماج ماند. او حتی وقتی به مرخصی آمد می‌دانست که‌ دست‌کم باید شش سال به زندان برود. و با آگاهی از این امر آن ویدئوی جنجالی را در دوره‌ی کوتاه آزادی‌اش ساخت و فاش کرد که با او چه کردند. حالا او زیر تیغِ حکم اعدام است. در سال ۱۳۸۲ عباس کیارستمی مجلس تعزیه‌ای را با در نظر گرفتن مخاطبانش روایت کرد و حتی مخاطبان را سوژه‌ی اصلیِ این آیین سنتی می‌دانست. حالا روایت زندگیِ توماج در برابر شبح اعدامِ او، شبیه به مجلس تعزیه‌ای شده است که مخاطبانش هم بخش مهمی از زیبایی‌شناسیِ آن به شمار می‌روند ــ اثر هنریِ بزرگی که فارغ از پایان تراژیک یا غیرتراژیکش فحوای روشنی دارد: خودکامگان رستگار نخواهند شد.

[1] Herbert Marcuse (2007) Art and Liberation, Routledge, p. 113.

[2] گفتاری در رهایی، هربرت مارکوزه، ترجمه‌‌ی محمود کتابی، نشر پرسش، ۱۳۸۸، ص ۶۵.

[3] John Covach

[4] دیس اصطلاحی رایج در رپ جهانی و رپ فارسی است که وقتی به کار می‌رود که رپری شخص مشخصی، معمولاً رپر دیگری، را هدف گرفته باشد و در مذمتِ او ترانه‌ای منتشر کند یا حداقل ابیاتی از یک ترانه را به او اختصاص دهد. دیس‌بک هم پاسخ به آن ترانه است.

 

اعتماد‌ به‌ نفس بیشتر با استفاده کمتر از شبکه‌های اجتماعی

درباره اثرات مخرب استفاده از شبکه‌های اجتماعی تحقیقات گسترده‌ای انجام شده است. مطالعات جدید نشان می‌دهد، حتی یک هفته استفاده نکردن از این شبکه‌ها، اعتماد‌ به‌ نفس و نگرش زنان جوان را نسبت به بدن خود بهبود خواهد بخشید.بر اساس گزارش مجله ScienceDirect، پژوهشگران در جریان مطالعه‌ای تحقیقاتی در یکی از دانشگاه‌های کانادا مشاهده کرده‌اند که فشار روانی بر زنان جوانی که به صورت مداوم در حال مقایسه اندام خود هستند، بسیار بالاست.

گروهی از دختران جوان که در این مطالعه تحقیقاتی شرکت کرده‌اند، از تاثیر مخرب شبکه‌های اجتماعی در زندگی‌شان گفته‌اند، از جمله اینکه استفاده از شبکه‌های اجتماعی توانایی آنان در ایجاد روابط را کاهش داده، خواب آنان را مختل کرده و همچنین سبب شده که حتی به خودکشی بیاندیشند.

در این مطالعه ۶۶ دانشجوی رشته روانشناسی دانشگاه یورک تورنتو به دو گروه تقسیم شدند. دسترسی گروه اول به مدت یک هفته به فیس‌بوک، تیک‌تاک، اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی قطع شد و گروه دیگر طبق روال معمول به این شبکه‌ها دسترسی داشتند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

پیش از آغاز مطالعه نیز با شرکت‌کنندگان هر دو گروه مصاحبه و سوالاتی مانند میزان تمرکز، اعتماد به نفس و نگرش نسبت به بدنشان پرسیده شد. مثلا اینکه چقدر از اندام خود راضی هستند؟ آیا دوست دارند مانند مدل‌های مجلات به نظر برسند؟ چقدر در روز بدن خودشان را با اینفولئنسرهای شبکه‌های اجتماعی مقایسه می‌کنند؟ نسبت به بدن خود شرم دارند؟

بیشتر بخوانید: آمار نگران‌کننده استفاده نوجوانان آلمانی از شبکه‌های اجتماعی

به گفته جنیفر میلز، استاد روانشناسی که این پژوهش را هدایت می‌کرد، پاسخ‌ها شوکه کننده بود و از اثرات مخرب بزرگی خبر می‌داد که اغلب در تحقیقات روانشناسی نادیده گرفته می‌شوند.

حتی پس از اصلاحات آماری که تنوع طبیعی در نحوه تفکر افراد در مورد بدن خود را در نظر گرفته بود، بین دو گروه مطالعه تفاوت آشکاری وجود داشت. بدین ترتیب که اعتماد به نفس و نگرش نسبت به بدن خود در گروهی که در یک هفته از شبکه‌های اجتماعی استفاده نکرده بودند، به میزان قابل توجهی بهتر بود.

بیشتر بخوانید: افسردگی و افزایش خطر مشکلات قلبی‌‌عروقی در جوانان

میلز که بیش از دو دهه است در مورد نقش هدفمند رسانه‌ها بر زنان و به خصوص تاثیر آن بر اختلالات زنان تحقیق کرده است، می‌گوید: «این موضوعات پیش از فراگیر شدن اینترنت تا امروز که استفاده از شبکه‌های اجتماعی به طور چشمگیری اجتناب‌ناپذیر شده، وجود داشته است. البته در آن زمان، فقط می‌توانستید تعداد محدودی از دقایق یا ساعات خود را صرف خواندن مجلات مد و زیبایی کنید و این مجلات دست کم فقط یک بار در هفته منتشر می‌شدند اما حالا هر لحظه در معرض خواندن و دیدن مطالب از این دست هستید.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

این استاد روانشناسی همچنین معتقد است، پرهیز استفاده از شبکه‌های اجتماعی به تنهایی منجر به تغییر در ارزش‌های روانشناختی در بین زنان جوان نخواهد شد.

عدم استفاده از چنین شبکه‌هایی افراد را به ملاقات بیشتر حضوری با دوستان، خواب با کیفیت و بودن در هوای تازه و ورزش نیز سوق می‌دهد؛ فعالیت‌هایی که به اثبات برای سلامت جسم و روان نقش بسیار مهم و سودمندی ایفا می‌کنند.

هدف نهایی از این مطالعه این است که آگاهی مردم نسبت به خطرات ناشی از استفاده کنترل‌نشده از شبکه‌های اجتماعی افزایش یابد.

Previous Next

آگوست 09

ایران از ثبت نخستین سفارش واردات با رمزارز خبر داد

به گفته رئیس کل سازمان توسعه تجارت، نخستین سفارش واردات ایران با رمزارز با موفقیت انجام شد. به گفته او این کار گسترش می‌یابد. ظاهرا این اقدام ترفندی برای دور زدن تحریم‌های آمریکاست که مبادلات مالی ایران را مختل کرده است.به گفته معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت و رئیس کل سازمان توسعه تجارت جمهوری اسلامی، اولین ثبت سفارش رسمی واردات کالا به ایران از طریق پرداخت با رمزارز با موفقیت انجام شده است.

علیرضا پیمان‌پاک روز سه‌شنبه، ۱۸ مرداد (۹ اوت) در یک پیام توئیتری خبر داد که ارزش کالاهای وارداتی با ارز دیجیتال حدود ۱۰ میلیون دلار است.

او بدون اشاره به نوع رمزارزی که در این معامله از آن استفاده شده، نوشت: «تا پایان شهریور ماه استفاده از رمزارزها و قراردادهای هوشمند به‌صورت گسترده در تجارت خارجی با کشورهای هدف عمومیت خواهد یافت.»

جمهوری اسلامی به دلیل تحریم‌های آمریکا در مبادلات مالی و بانکی بین‌المللی با دشواری‌ها و تنگناهای زیادی روبروست و پیوسته در جستجوی راهی برای کم‌اثر کردن و دور زدن تحریم‌ها است.

استفاده از رمزارز، راه جدید دور زدن تحریم؟

تجارت پایاپای یا تهاتر کالا، معامله با ارزهای ملی و استفاده از واسطه‌ها و شرکت‌های صوری از جمله راه‌های ایران برای دور زدن تحریم‌ها بوده که ظاهرا استفاده از ارز دیجیتال هم قرار است به آنها اضافه شود.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

خبرگزاری رویترز با اشاره به توئیت معاون وزیر صنعت می‌گوید با توجه به تسلط دلار آمریکا بر بازارهای مالی بین‌المللی، استفاده از ارز دیجیتال قرار است مبادلات تجاری جمهوری اسلامی با دیگر کشورهایی نظیر روسیه را که با محدودیت تحریم‌های غرب روبرو هستند، ممکن کند.

بنابر این گزارش پژوهش‌های انجام‌شده در سال گذشته حاکی است که حدود چهار و نیم درصد رمزارز بیت‌کوین، به عنوان یکی از مهم‌ترین ارزهای دیجیتال جهان در ایران تولید شده است.

برق به نسبت ارزان ایران استخراج رمزارزها در این کشور را برای عده‌ای به کاسبی پردرآمدی تبدیل کرده است. با این حال نوسان‌های شدید بهای رمزارزهایی مانند بیت‌کوین در بازار باعث شده که ارزهای دیجیتال تاکنون نتوانند موقعیت خود را در تجارت جهانی تثبیت کنند.

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا اردیبهشت ۱۳۹۷ فرمان خروج از توافق هسته‌ای و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را امضاء کرد و در پی آن تحریم‌های تعلیق شده علیه جمهوری اسلامی دوباره اعمال و به مرور تشدید شدند.

جمهوری اسلامی یک سال بعد در واکنش به تحریم‌های آمریکا روند اجرای تعهدات برجامی خود را کاهش داد و سطح غنی‌سازی اورانیوم و حجم ذخایر آن را فراتر از محدودیت‌های برجام افزایش داد.

در ادامه این تنش‌ها از فروردین ماه سال پیش مذاکراتی برای احیای برجام در وین آغاز شد که آمریکا به طور غیرمستقیم با آن مشارکت دارد.

این مذاکرات که بیستم اسفند بدون نتیجه متوقف شد پس از یک وقفه حدود پنج ماهه پنج‌شنبه از سر گرفته شد و روز دوشنبه ۸ اوت (۱۷ مرداد) خاتمه یافت.

اختلاف در مورد متن پیشنهادی برای احیای برجام

روز دوشنبه خبرگزاری فرانسه به نقل از یک مقام ارشد اتحادیه اروپا گزارش داد متن نهایی توافق احتمالی درباره احیای برجام آماده شده و این متن “غیرقابل مذاکره” است.

جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هماهنگ‌کننده ارشد مذاکرات وین شامگاه دوشنبه در یک پیام توئیتری تاکید کرد، “درباره آنچه قابل مذاکره بود مذاکره شده و اکنون یک متن نهایی مقابل ما قرار دارد”.

آمریکا از متن پیشنهادی اتحادیه اروپا استقبال و اعلام آمادگی کرده است تا خیلی سریع بر مبنای آن توافق احیای برجام را امضاء کند اما شماری از مسئولان جمهوری اسلامی ظاهرا این متن را نهایی تلقی نمی‌کنند.

به این ترتیب هنوز سرنوشت احیای توافق هسته‌ای که جمهوری اسلامی امید دارد به لغو تحریم‌ها منجر شود، مشخص نیست و ایالات متحده همچنان به تنبیه و جریمه شرکت‌هایی که تحریم‌ها را نقض می‌کنند ادامه می‌دهد.

در تازه‌ترین نمونه، وزارت بازرگانی ایالات متحده روز دوشنبه ۸ اوت (۱۷ مرداد) در بیانیه‌ای شرکت چینی “فار ایست کیبل” را به همکاری با یک شرکت چینی دیگر برای نقض تحریم‌ها متهم کرد.

هزینه سنگین کمک به ایران برای نقض تحریم

بر پایه این بیانیه فار ایست کیبل در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ واسطه امضای قراردادهایی بین شرکت چینی ZTE و شرکت‌های مخابراتی جمهوری اسلامی برای دریافت تجهیزات آمریکایی بوده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

شرکت ZTE از سال‌ها پیش متهم به نقض تحریم‌ها و انتقال غیرقانونی تجهیزات مخابراتی و ارتباطی ساخت آمریکا به ایران شده است.

این شرکت سال ۲۰۱۷ به پرداخت یک میلیارد و ۱۹۰ میلیون دلار جریمه به خاطر نقض تحریم‌های آمریکا شد که تا کنون حدود ۹۰۰ میلیون دلار آن را پرداخت کرده است.

اکنون وزارت بازرگانی ایالات متحده شرکت فار ایست کیبل را متهم کرده که در جریان واسطه‌گری میان شرکت ZTE و شرکت‌های مخابراتی ایران در ۱۸ مورد تحریم‌های آمریکا را نقض کرده است.

هنوز دادگاهی برای رسیدگی به این اتهام‌ها برگزار نشده و مشخص نیست چه جریمه‌ای در انتظار یاری دهندگان به جمهوری اسلامی برای نقض تحریم‌ها خواهد بود.

آگوست 09

هشدار حزب‌الله به اسرائيل درباره مرزهای آبی لبنان

حزب‌الله در رابطه با مرزهای ‌آبی لبنان و اسرائيل در دریای مدیترانه به اسرائیل هشدار داد. این هشدار هم‌زمان است با تلاش آمریکا برای رسیدن به راه‌حلی برای این مناقشه ۱۰ ساله. لبنان بیش از هرزمان به یک توافق نیاز دارد.به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس حسن نصرالله، رهبر گروه شبه‌نظامی حزب‌الله لبنان روز سه‌شنبه ۱۸ مرداد (نهم اوت) به اسرائیل در مورد مناقشه مرزی دریایی میان دو کشور هشدار داد و گفت: «هر دستی که در پی ربودن ثروت لبنان باشد، قطع خواهد شد.»

لبنان و اسرائیل در دریای مدیترانه با یکدیگر مرز آبی مشترک و مناقشه‌ای طولانی‌ بر سر مالکیت حوزه گازی در این منطقه دارند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

سخنان حسن نصرالله در بحبوحه تلاش‌های ایالات متحده برای راه حلی به منظور حل اختلافی است که دو کشور بیش از ۱۰ سال است بر سر آن با یکدیگر درگیرند. هر دو کشور ادعای مالکیت حدود ۸۶۰ کیلومتر مربع از آب‌های دریای مدیترانه را می‌کنند. لبنان مدعی میدان “کاریش” واقع در دریای مدیترانه است، در حالی که اسرائیل می‌گوید که این میدان گازی در محدوده آب‌های به رسمیت شناخته شده بین‌المللی این کشور قرار دارد.

مذاکرات میان لبنان و اسرائیل برای تعیین مرزهای دریایی خود در اکتبر ۲۰۲۰ آغاز شد. دو کشور این مذاکرات غیرمستقیم را با میانجیگری ایالات متحده در جنوب لبنان برگزار کردند. عاموس هوخشتاین، میانجی آمریکایی وزارت امور خارجه در این مناقشه، هفته گذشته و پس از دیدار با مقامات ارشد لبنان گفت که دو کشور در حال نزدیک‌تر شدن به توافقی در این مناقشه هستند. او سپس به اسرائيل رفت و انتظار می‌رود در هفته‌های ‌آتی با پاسخ اسرائيل به خواست‌های لبنان مجددا به این کشور سفر کند.

اقدامات خطرناک حزبا‌الله

ماه گذشته سه پهپاد حزب‌الله که به سوی یکی از سکوهای تأسیسات گازی کاریش در حرکت بوده‌اند با پدافند اسرائیل منهدم شدند. آن زمان نجیب میقاتی، نخست‌وزیر موقت لبنان از حزب‌الله به خاطر این اقدام انتقاد کرد و آنرا “خارج از مسئولیت دولت”، “غیرقابل قبول” و “مشکل‌ساز” خواند. او گفت این کاری “غیرضروری” و خطرناک” بود.

هشدار تازه نصرالله نیز در حالی داده می‌شود که لبنان به شدت به یک توافق بر سر مرزهای دریایی این کشور نیاز دارد و امیدوار است بتواند از ذخایر گازی فراساحلی این منطقه بهره برداری کند. لبنان در سال‌های اخیر یکی از بدترین بحران‌های اقتصادی در تاریخ خود را تجربه می‌کند.

به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

اسرائیل و حزب الله دشمنان سرسخت یکدیگر هستند که تابستان ۲۰۰۶ جنگی یک ماهه را پشت سر گذاشتند. حزب‌الله لبنان مورد حمایت ایران است و سیاست جمهوری اسلامی را در منطقه و علیه اسرائيل پیش می‌برد. اسرائیل تخمین می‌زند که حزب‌الله دارای ۱۵۰هزار موشک است که به سمت اسرائیل نشانه رفته‌اند.

آگوست 09

رهبر گردان‌ الاقصی در عملیات ارتش اسرائیل کشته شد

اسرائیل می‌گوید ابراهیم نابلسی از رهبران محلی گردان‌ الاقصی در نابلس در یک عملیات نظامی در کرانه باختری کشته شده است. در این عملیات ۴۰ نفر زخمی و یک نفر دیگر کشته شد. “گردان الاقصی” شاخه‌ی نظامی سازمان فتح است.ارتش اسرائیل روز سه‌شنبه ۹ اوت در بیانیه‌ای از عملیات مشترک خود با سازمان اطلاعات و امنیت داخلی (شاباک یا شین بِت) در نابلس خبر داده است. در این بیانیه گفته شده ابراهیم نابلسی، رهبر محلی گردان الاقصی کشته شده است. اسرائیل، نابلسی را مسئول شمار زیادی عملیات علیه این کشور معرفی کرده است.

وزارت بهداشت تشکیلات خودگردان فلسطین ضمن تائید کشته شدن نابلسی اعلام کرد که در حمله نظامیان اسرائیلی به شهر نابلس در کرانه باختری رود اردن دو فلسطینی کشته شده‌اند. در حمله نظامیان اسرائیلی به نابلس ۴۰ فلسطینی دیگر نیز زخمی شده‌اند که وضعیت برخی از آنها وخیم گزارش شده است.

دویچه وله فارسی در اینستاگرام دنبال کنید

خبرگزاری فرانسه گزارش داده است که ارتش اسرائیل و فلسطینیان در شهر قدیمی نابلس به سوی یکدیگر تیراندازی کردند. ارتش اسرائیل رفت و آمد در جاده‌های نابلس، یکی از بزرگ‌ترین شهرهای کرانه باختری را متوقف کرده است.

بیم آن می‌رود که کشته شدن نابلسی، رهبر محلی گردان الاقصی منجر به درگیری‌های بیشتری در این منطقه شود. گردان‌ الاقصی شاخه نظامی جنبش فتح به رهبری محمود عباس، رئیس منطقه خودگردان فلسطین است.

درگیری‌ها بین ارتش اسرائیل و فلسطینی‌ها به سایر مناطق کرانه باختری رود اردن نیز کشیده شده است. جمعیت هلال احمر فلسطینیان اعلام کرد که ۳۰ فلسطینی در بروز این ناآرامی‌ها مجروح شدند که حال یک تن از آنها وخیم گزارش شده است.

بیشتر بخوانید: بایدن در دیدار با عباس از راه حل تشکیل دو کشور حمایت کرد

اسرائیل اعلام کرد فلسطینی‌ها به سوی سربازان این کشور سنگ و مواد منفجره پرتاب کردند. ارتش اسرائیل در چند ماه گذشته تقریباً هر روز در کرانه باختری مستقر شده است. از اواخر ماه مارس تا کنون حداقل ۵۷ فلسطینی در کرانه باختری کشته شده‌اند.

“صلح شکننده” اسرائیل با جهاد اسلامی

هفته پیش نیز درگیری شدید سه روزه میان ارتش اسرائیل و گروه جهاد اسلامی رخ داد.

درگیری زمانی آغاز شد که اسرائیل روز جمعه ۵ اوت مواضع سازمان جهاد اسلامی در نوار غزه را بمباران کرد. در این حملات تیسیر الجعبری، یکی از فرماندهان ارشد گروه جهاد اسلامی کشته شد. شبه نظامیان فلسطینی نیز ده‌ها موشک به سمت اسرائیل شلیک کردند.

بیشتر بخوانید: آغاز آتش‌بس در نوار غزه و استقبال جو بایدن

به گفته منابع فلسطینی در درگیری سه روزه میان اسرائیل و شبه‌نظامیان جهاد اسلامی فلسطین ۴۴ فلسطینی از جمله ۱۵ کودک کشته و ۳۶۰ نفر زخمی شدند. منابع اسرائیلی اعلام کردند در جریان این جنگ سه روزه، سه اسرائیلی با ترکش مجروح شده و ۳۱ نفر دیگر نیز جراحات سطحی برداشته‌اند.

اسرائیل و سازمان جهاد اسلامی فلسطین پس از سه روز درگیری، شامگاه یکشنبه ۷ اوت آتش‌بس اعلام کردند. تور ونسلند، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد این آتش‌بس را “شکننده” توصیف کرده است.

آگوست 09

پیامدهای برگزیت و کرونا در بریتانیا: کمبود شدید دندانپزشک

از جمله پیامدهای ناگوار برگزیت و کرونا برای بریتانیا کمبود شدید دندانپزشک است. بسیاری مطب‌ها بیمه‌ دولتی را نمی‌پذیرند. در میان آنهایی که توان مراجعه به پزشک خصوصی ندارند، برخی حتی به انبردستی و چسب فوری متوسل می‌شوند. “سرویس سلامت ملی بریتانیا” (NHS) با چالش سختی روبرو است. بی بی سی در گزارشی فاش کرده است که از هر ۱۰ مطب دندانپزشکی در سراسر انگلستان ۹ تای آنها دیگر بیماران جدید را نمی‌پذیرند. در نتیجه این وضع شهروندانی که قادر به پرداخت بیمه خصوصی نیستند باید با درد خو کنند و حتی به روش‌های “خوددرمانی” روی‌ آورند.

دنیس پیل، یک کارمند بازنشسته می‌گوید چهار سال است که منتظر دندان مصنوعی است. او مدت‌هاست که خندیدن را فراموش کرده است. از دندان‌های آسیاب او چیزی باقی نمانده و تنها دندان‌های جلو هنوز در دهانش هستند که آنها هم لق شده‌اند.

پیل به بی بی سی می‌گوید: «دیگر نمی‌توانم چیزی گاز بزنم، حتی گوجه فرنگی یا خیار خرد شده، خیلی سخت است. بعد از پنجاه سال کار و پرداخت مالیات، این توقع زیادی نیست که یک دست دندان مصنوعی داشته باشم.»

او مانند بسیاری از شهروندان بریتانیایی که باید با حقوق بازنشستگی و درآمد کم سر کنند، نمی‌تواند هزینه درمان دندان را از جیب خود بپردازد.

بیشتر بخوانید: کرونا در بریتانیا؛ بازگشت قرنطینه و آشفتگی کسب و کار

انتظار طولانی برای نوبت دندانپزشکی

گرفتن نوبت از مطب‌هایی که توسط NHS حمایت می‌شوند و بیمار بخش کمی از هزینه درمان را می‌پردازد، به امری تقریبا ناممکن تبدیل شده است. تحقیق بی بی سی نشان می دهد که از هر ۱۰ مطب زیر پوشش NHS در سراسر انگلستان، ۹ تای آنها بیماران بزرگسال جدید و هشت تای آنها کودکان را نمی‌پذیرند.

بیمارانی که توانسته‌اند نوبت بگیرند باید زمانی طولانی انتظار بکشند. انجمن دندانپزشکی بریتانیا شکایت می‌کند که بسیاری از دندانپزشکان تحت فشار هستند و فقط می‌توانند تعداد معینی از بیماران را با نرخ ثابتی که توسط NHS پرداخت می‌شود درمان کنند. شاون چارلوود از انجمن دندانپزشکی بریتانیا می‌گوید نرخ‌ ثابت تامین مالی از سوی دولت تنها قادر به پوشش نیمی از جمعیت است.

برگزیت و کمبود پزشک

به گزارش تاگس‌شاو، وب‌سایت کانال یک تلویزیون آلمان وضعیت سرویس بهداشتی NHS نگران کننده و تمرکز در درجه اول بر روی خدمات عاجل است. خدمات بسیاری از دندانپزشکان متوقف شده است. پاندمی کرونا باعث شد بسیاری از قرارهای معاینه برای بیماری‌های مختلف لغو شوند.

کرونا در حقیقیت کمبودهای سیستم بهداشتی بریتانیا را تشدید کرد. وزارت بهداشت این کشور می‌گوید ۵۰ میلیون پوند اضافی برای کوتاه کردن زمان انتظار بیمارانی اختصاص داده است که به دلیل کرونا درمان آنها عقب افتاده، اما پزشک به اندازه کافی وجود ندارد.

حدود ۱۰ درصد از دندانپزشکان در سال‌های اخیر از خدمات NHS کناره‌گیری کرده‌اند و فقط به صورت خصوصی درمان می‌کنند، از جمله به این دلیل که نرخ ثابت NHS برای کار پیچیده‌شان ناچیز است. اما شاون چارلوود معتقد است که دلیل دیگری برای کمبود دندانپزشک وجود دارد: «پس از برگزیت، دندانپزشکان اروپایی کشور را ترک کردند و برنگشتند. آنها هزاران نفر هستند که کمبودشان این وضعیت را بدتر کرده است.»

بیشتر بخوانید: دولت جانسون مقررات مهاجرت شغلی را تغییر می‌دهد

درمان با انبردستی

جاشوا کیلینگ می‌گوید شریک زندگی‌اش از او خواست تا با انبردستی دندان او را بکشد، زیرا دیگر نمی‌توانست درد را تحمل کند. این وضعیت وحشتناک او را به فکر کمپینی برای خدمات بهداشتی انداخته است. کیلینگ تاکنون ۱۸۰ هزار امضا جمع کرده است.

اما لوییزه انصاری از سازمان “دیده‌بان سلامت” بریتانیا معتقد است تا زمانی که چیزی تغییر نکند، مردم به خوددرمانی، به سوهان و انبردست و استفاده از روش‌های خطرناک متوسل می‌شوند. او می‌گوید: «مردم با درد و ترس زندگی می‌کنند. نمی‌توانند درست غذا بخورند و صحبت کنند و در نهایت ناامیدی پلاگین زرین با چسب فوری به لثه خود می‌چسبانند.»

آگوست 09

نویسنده ترک‌تبار برنده معتبرترین جایزه ادبی آلمان شد

جایزه ادبی گئورگ بوشنر آلمان در سال ۲۰۲۲ به امینه سوگی اوزدامار، نویسنده‌ ترک‌تبار آلمانی تعلق گرفت. به باور هیئت داوران این نویسنده با آثار خود “چشم‌اندازها و موضوعاتی تازه و همچنین آوایی شاعرانه” به ادبیات بخشیده است.آکادمی زبان و ادب آلمان در شهر دارمشتات روز سه‌شنبه ۹ اوت (۱۸ مرداد) برنده امسال جایزه ادبی گئورگ بوشنر را معرفی کرد: امینه سوگی اوزدامار (Emine Sevgi Özdamar) نویسنده ۷۵ ساله ترک‌تبار آلمانی.

این جایزه معتبرترین جایزه ادبی آلمان محسوب می‌شود و برنده آن ۵۰ هزار یورو وجه نقد دریافت می‌کند. اوزدامار دوازدهمین نویسنده زن است که این جایزه مهم را دریافت می‌کند. جایزه بوشنر قرار است در روز ۵ نوامبر رسما به او اهدا شود.

هیئت داوران در تشریح تصمیم خود در راستای انتخاب اوزدامار اعلام کرد: «آکادمی زبان و ادب آلمان نویسنده‌ای برجسته را به عنوان برنده انتخاب کرده که با آثار خود موضوعات و چشم‌اندازهایی تازه و همچنین آوایی بسیار شاعرانه به زبان آلمانی بخشیده است.»

بنا بر اعلام این آکادمی اوزدامار بیش از سه دهه است که با رمان‌ها، داستان‌ها و نمایشنامه‌های خود به ادبیات آلمان غنا بخشیده و در عین حال دیالوگی روشنفکرانه و شاعرانه بین زبان‌ها، فرهنگ‌ها و جهان‌بینی‌های گوناگون میسر ساخته است.

اوزدامار که در ترکیه به دنیا آمده و در استانبول بزرگ شده، در سال ۱۹۶۵ برای نخستین بار به آلمان آمد. او در آلمان، ترکیه و فرانسه زندگی می‌کند و سفری هم به ایران داشته است.

کارل گئورگ بوشنر (۱۸۳۷ – ۱۸۱۳) نمایشنامه‌نویس، پزشک و چهره‌ای انقلابی اهل آلمان بود. آکادمی جایزه بوشنر از سال ۱۹۵۱ به نویسندگانی که به زبان آلمانی می‌نویسند، جایزه‌ای به نام او اهدا می‌کند. هزینه جایزه گئورگ بوشنر را دولت آلمان، دولت ایالتی هسن و شهرداری دارمشتات تأمین می‌کنند.

ماکس فریش (۱۹۵۸)، گونتر گراس (۱۹۶۵) و هاینریش بُل (۱۹۶۷) از جمله نویسندگانی هستند که این جایزه به آنها تعلق گرفته است.

آگوست 09

نوبسنده ترک‌تبار برنده معتبرترین جایزه ادبی آلمان شد

جایزه ادبی گئورگ بوشنر آلمان در سال ۲۰۲۲ به امینه سوگی اوزدامار، نویسنده‌ ترک‌تبار آلمانی تعلق گرفت. به باور هیئت داوران این نویسنده با آثار خود “چشم‌اندازها و موضوعاتی تازه و همچنین آوایی شاعرانه” به ادبیات بخشیده است.آکادمی زبان و ادب آلمان در شهر دارمشتات روز سه‌شنبه ۹ اوت (۱۸ مرداد) برنده امسال جایزه ادبی گئورگ بوشنر را معرفی کرد: امینه سوگی اوزدامار (Emine Sevgi Özdamar) نویسنده ۷۵ ساله ترک‌تبار آلمانی.

این جایزه معتبرترین جایزه ادبی آلمان محسوب می‌شود و برنده آن ۵۰ هزار یورو وجه نقد دریافت می‌کند. اوزدامار دوازدهمین نویسنده زن است که این جایزه مهم را دریافت می‌کند. جایزه بوشنر قرار است در روز ۵ نوامبر رسما به او اهدا شود.

هیئت داوران در تشریح تصمیم خود در راستای انتخاب اوزدامار اعلام کرد: «آکادمی زبان و ادب آلمان نویسنده‌ای برجسته را به عنوان برنده انتخاب کرده که با آثار خود موضوعات و چشم‌اندازهایی تازه و همچنین آوایی بسیار شاعرانه به زبان آلمانی بخشیده است.»

بنا بر اعلام این آکادمی اوزدامار بیش از سه دهه است که با رمان‌ها، داستان‌ها و نمایشنامه‌های خود به ادبیات آلمان غنا بخشیده و در عین حال دیالوگی روشنفکرانه و شاعرانه بین زبان‌ها، فرهنگ‌ها و جهان‌بینی‌های گوناگون میسر ساخته است.

اوزدامار که در ترکیه به دنیا آمده و در استانبول بزرگ شده، در سال ۱۹۶۵ برای نخستین بار به آلمان آمد. او در آلمان، ترکیه و فرانسه زندگی می‌کند و سفری هم به ایران داشته است.

کارل گئورگ بوشنر (۱۸۳۷ – ۱۸۱۳) نمایشنامه‌نویس، پزشک و چهره‌ای انقلابی اهل آلمان بود. آکادمی جایزه بوشنر از سال ۱۹۵۱ به نویسندگانی که به زبان آلمانی می‌نویسند، جایزه‌ای به نام او اهدا می‌کند. هزینه جایزه گئورگ بوشنر را دولت آلمان، دولت ایالتی هسن و شهرداری دارمشتات تأمین می‌کنند.

ماکس فریش (۱۹۵۸)، گونتر گراس (۱۹۶۵) و هاینریش بُل (۱۹۶۷) از جمله نویسندگانی هستند که این جایزه به آنها تعلق گرفته است.

آگوست 09

در بحبوحه جنگ، روسیه ماهواره ایرانی خیام را به فضا پرتاب کرد

روسیه ماهواره ایرانی “خیام” را به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین پرتاب کرد. پرتاب ماهواره خیام در بحبوبه جنگ روسیه علیه اوکراین این نگرانی را بوجود آورده که روسیه از این ماهواره برای اهداف جنگی خود در اوکراین استفاده کند.خبرگزاری فرانسه روز سه‌شنبه ۹ اوت (۱۸ مرداد) گزارش داد سه هفته پس از دیدار ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه با ابراهیم رئیسی، همتای ایرانی خود و آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ماهواره ایرانی “خیام” به فضا پرتاب شد.

دویچه وله فارسی در اینستاگرام دنبال کنید

این ماهواره که ۶۰۰ کیلو وزن دارد ساعت پنج و ۵۲ دقیقه به وقت گرینویچ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد.

عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات که به بایکونور رفته از “آغاز یک همکاری راهبردی بین ایران و روسیه در حوزه فضایی” خبر داده است.

این “همکاری راهبردی” ایران و روسیه به ویژه در عرصه نظامی و فضایی غرب را نگران کرده است.

بیشتر بخوانید: ایران استفاده نظامی از ماهواره “خیام” را تکذیب کرد

روزنامه آمریکایی “واشنگتن پست” به نقل از مقامات اطلاعاتی غربی ناشناس نوشت روسیه قبل از اینکه به ایران اجازه دهد کنترل ماهواره خیام را به دست گیرد، چندین ماه و یا حتی طولانی‌تر، از این ماهواره برای اهداف جنگی خود در اوکراین استفاده خواهد کرد.

اما سازمان فضایی ایران در بیانیه‌ای اعلام کرده است که از نخستین روز ماهواره خیام را کنترل خواهد کرد. در این بیانیه آمده است: «هیچ کشور ثالثی به دلیل “الگوریتم رمزگذاری شده” قادر نیست به اطلاعات ارسال شده توسط این ماهواره دسترسی پیدا کند.»

سازمان فضایی ایران همچنین گفته است که هدف ماهواره خیام نظارت بر مرزهای کشور، افزایش بهره‌وری کشاورزی و نظارت بر منابع آبی و بلایای طبیعی است.

سازمان فضایی فدرال روسیه “روسکوسموس” یک هفته پیش اعلام کرد که ماهواره خیام توسط موشک سایوز-2.1b به مدار می‌رسد.

بیشتر بخوانید: “پرتاب موشک ماهوار‌ه‌بر ایران احتمالا ناموفق بوده است”

با افزایش انزوای بین‌المللی مسکو تحت فشار تحریم‌های غرب بر سر اوکراین، پوتین به دنبال هدایت روسیه به سمت خاورمیانه، آسیا و آفریقا و یافتن مشتریان جدید برای برنامه فضایی این کشور است.

ماهواره ایرانی که به نام عمر خیام شاعر و ریاضی‌دان مشهور قرن یازدهم نامگذاری شده، اولین ماهواره ایرانی نیست که روسیه به فضا فرستاده است. در سال ۲۰۰۵ نیز ماهواره سینا-۱ پس از پرتاب در مدار زمین قرار گرفت.

حمایت رهبر ایران از جنگ پوتین در اوکراین

آمریکا و سایر کشورهای غربی ایران را متهم کرده‌اند که به رغم مواضع ظاهرا “بی‌طرفانه” از جنگ روسیه علیه اوکراین حمایت می‌کند. ایران از پیوستن به کارزار محکومیت بین‌المللی لشگرکشی روسیه به اوکراین خودداری کرده است.

علی خامنه‌ای، رهبر ایران در دیدار ماه گذشته خود با پوتین خواستار “همکاری طولانی‌مدت” با روسیه شد.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

خامنه‌ای در ملاقات با پوتین ضمن تمجید از “ابتکار عمل” روسیه در جنگ اوکراین گفت: «در قضیه اوکراین چنانچه شما ابتکار عمل را به دست نمی‌گرفتید، طرف مقابل با ابتکار خود، موجب وقوع جنگ می‌شد.»

ایران ادعا می‌کند برنامه فضایی‌اش اهداف غیرنظامی و دفاعی را دنبال می‌کند و توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ و یا هیچ توافق بین‌المللی دیگری را نقض نمی‌کند.

آگوست 09

متن “نهایی” احیای برجام؛ گشایش آخرین گره یا افزایش سردرگمی

با اعلام “نهایی” و “غیرقابل مذاکره” بودن متن اتحادیه اروپا برای احیای برجام، در ظاهر مذاکرات به ایستگاه پایانی خود رسیده است. اما از نظر علی افشاری، تحلیلگر سیاسی، حصول توافق با پیچ و خم‌های تازه‌ای روبرو شده است.مذاکرات چهار روزه وین پیرامون طرح پیشنهادی جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی و امور امنیتی اتحادیه اروپا، روز یکشنبه ۱۶ مرداد پایان یافت. در این دور از مذاکرات نمایندگان تروئیکای اروپا حضور نداشتند. هیأت‌های روسیه و چین نیز نقش فعالی نداشتند. انریکه مورا، هماهنگ‌کننده مذاکرات از طرف اتحادیه اروپا، به صورت جداگانه با هیأت‌های نمایندگی ایران و آمریکا گفتگو کرد. فضای این دوره از مذاکرات جدی بود و به شهادت اظهارات حاضران با پیشرفت‌هایی همراه شد، اما کماکان فاصله دستیابی به توافق کامل و عبور از همه موارد اختلافی پر نشد.

نتیجه آخرین دور مذاکرات وین که دور جدیدی محسوب نمی‌شد، تکمیل طرح جوزپ بورل با بستن پرانتزهای باز آن بود. اکنون پیش‌نویس جدیدی از متن توافق از سوی اتحادیه اروپا روی میز گذاشته شده است که در مقایسه با گذشته انتظارات جمهوری اسلامی ایران را بیشتر محقق می‌کند.

مسئولان اتحادیه اروپا تصریح کردند که دیگر فضای گفتگو بر سر تدوین متن به پایان رسیده است و دولت‌های ایران و آمریکا باید تصمیم سیاسی بگیرند. تجارب قبلی در خصوص ضرب‌الاجل‌های نادیده گرفته شده از سوی دولت‌های غربی، عدم انعطاف آنها در برابر تغییرات احتمالی در این آخرین متن تدوین‌شده را با تردید روبرو می‌کند، اما در عین حال جمهوری اسلامی نیز تحت فشار بیشتری برای تعیین تکلیف و پایان دادن به وقت‌کشی قرار گرفته است.

دولت آمریکا با نمایش انعطاف و عقب‌نشینی نسبی، موافقت خود با این طرح را اعلام کرد. اما شنیده‌ها از منابع منتسب به حکومت ایران تصویر روشنی را نشان نمی‌دهد. کماکان نوعی ابهام در اظهارات وجود دارد. البته مفاد متن جدید و بحث‌های فنی و سیاسی مرتبط با آنها باید در اختیار شورای امنیت ملی و دفتر علی خامنه‌ای برای تصمیم‌گیری قرار بگیرد که امر زمان‌بری است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

فعلا منابع مطلع از وزارت خارجه ایران اعلام کرده‌اند که در این دوره پیشرفت‌هایی در خصوص “پایداری رفع تحریم‌ها، اطمینان‌بخشی از انتفاع اقتصادی، حراست از امکان سریع بازگشت‌پذیری و حفظ زیرساخت‌های هسته‌ای و دستاوردها” به دست آمده است، ولی هنوز در مرحله‌ای نیست که بشود با قطعیت در مورد حصول به توافق صحبت کرد. حسین امیرعبداللهیان ،وزیر خارجه ایران نیز کماکان با تکرار مواضع پیشین خواهان “واقع‌بینی” آمریکا در پذیرش توافق پایدار و متوازن شد. از سوی دیگر ادعایی نیز مطرح شد که توافق کنونی ویژگی‌های بهتری از خود برجام دارد.

رصد کردن مواضع حکومت نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی در گفتگوهای وین بر روی بستن پرونده تخلفات در آژانس بین‌المللی و تسهیل سرمایه‌گذاری خارجی بعد از بازسازی برجام متمرکز شده بود. این دو ‌خواسته این‌گونه کدگذاری شد: «حذف هرگونه اهرم فشار علیه ایران در آینده» و «رفع پایدار و با ثبات تحریم‌ها برای اطمینان‌بخشی به شرکای تجاری».

طرح خواسته جدید مبتنی بر نادیده گرفتن مسائل پادمانی از سوی آژانس بین‌المللی انرژِی اتمی مشابه روش قبلی نظام در برجام است که در سطح سیاسی مشکلات مربوط به ابعاد احتمالی نظامی (PMD) را حل و فصل کرد. اما این رویکرد بعید است که به صورت کامل مورد توافق غرب قرار بگیرد و بی‌اعتنا به قطعنامه اخیر شورای حکام، پرونده پاسخگویی حکومت ایران به سؤالات و درخواست‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را ببندد.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

موضوعات پادمانی امور فنی هستند. از آنجا که مسائل جدیدی بعد از انعقاد برجام با سرقت اسناد هسته‌ای ایران در تورقوزآباد از سوی دولت اسرائیل مطرح شد و همچنین آژانس مدعی انجام فعالیت‌های اعلام‌نشده اتمی در سه تا چهار سال گذشته نیز شده است، تحقق این خواسته دست‌کم در شکل کامل آن دور از انتظار به نظر می‌رسد.

سازمان انرژِی اتمی ایران با محدودیت در امر بازرسی و تعطیلی شماری از دوربین‌های نظارتی فراپادمانی در صدد فشار بر آژانس است. در سطح سیاسی و کلامی نیز مانور داده می‌شود که آژانس تحت هدایت کشورهای غربی می‌خواهد هر روز ایراد تازه‌ای گرفته و از این طریق اهرم فشار خود بر اقتصاد بحران‌زده ایران را حفظ کند. اما سوابق موجود این فرضیه را قوت می‌بخشد که جمهوری اسلامی پاسخ قانع‌کننده‌ای برای سؤالات آژانس ندارد و لذا می‌خواهد با گره زدن بازسازی برجام به پایان حساب‌کشی آژانس از پنهان‌کاری‌ها و تخلفات، صورت مسئله را پاک کند.

به نظر می‌رسد در حوزه‌های دیگر اختلاف، از جمله محدوده رفع تحریم‌ها، دریافت تضمین‌از سوی آمریکا و ساختار فنی جدید هسته‌ای ایران اختلافات به موارد کمی کاهش یافته و در این حوزه‌ها توافق محتمل است. گره اصلی و چه بسا آخرین مسئله پادمانی است که ممکن است باعث کشدار شدن دوباره مذاکرات شود.

در این فضا احتمال کمی وجود دارد که هسته سخت قدرت بدون یک زورآزمایی دیگر، متن پیشنهادی توافق کنونی را قبول کند. نقطه امید حکومت ایران به تغییر شرایط جهانی بعد از جنگ اوکراین است. به زعم آنها، نزدیک شدن به فصل سرما نیاز غرب به تامین سوخت فسیلی خارج از مدار روسیه را بیشتر می‌کند. این عامل در کنار نیاز دولت بایدن در آستانه انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا به ارائه دستاورد، باعث می‌شود تا غرب نرمش بیشتری نشان دهد.

همچنین در یک ارزیابی خوش‌بینانه تصور می‌کنند که گذشت زمان به نفع آنها است و اثرگذاری تحریم‌های آمریکا نقطه پیک خود را رد کرده است. گسترش فعالیت‌های حساس اتمی، افزایش توان اتمی و حفظ توسعه‌طلبی منطقه‌ای دیگر اهرم های مورد نظر جمهوری اسلامی برای اعمال فشار بیشتر به غرب است.

اگرچه این ارزیابی را نمی‌توان کاملا رد کرد، اما ایراد بزرگ آن نادیده گرفتن خطای محاسبه و ریسک‌های بالای آن است. غرب ممکن است به سمت برخورد محکم پیش رفته و ناقوس پایان مذاکرات را به صدا درآورد. در آن صورت، بخصوص بعد از تهدید تروئیکای اروپایی به فعال کردن مکانیسم ماشه، اقتصاد بحران‌زده ایران در تنگنای بیشتری قرار می‌گیرد. نتیجه اقدامات دولت بایدن در جلوگیری از فروش نفت و محصولات پتروشیمی ایران، در ماه‌های پیش رو مشخص می‌شود. ناتوانی در فروش روزانه یک میلیون بشکه نفت، دولت ابراهیم رئیسی را در موقعیت ورشکستگی کامل و درمان‌ناپذیر قرار می‌دهد.

با در نظر گرفتن نکات پیش‌گفته، می‌توان انتظار داشت که برداشتن موانع آخر بازسازی برجام نیازمند عقب‌نشینی حکومت ایران از خواست بسته شدن پرونده مسائل پادمانی است. از سوی دیگر، پیگیری آژانس و اثبات تخلفات به سمت اقدامات تنبیهی نرفته و تنها به عنوان تضمین‌هایی برای عدم تکرار در آینده در نظر گرفته شود.

در غیر این صورت پیشرفت‌های نسبی به‌دست‌آمده تاثیر ماندگاری نداشته و شرایط با پیچیدگی بیشتری مواجه می‌شود. البته تداوم بن‌بست کنونی لزوما به مرگ کامل برجام منجر نمی‌شود، اما احتمال فعال شدن “پلن ب” از سوی دولت بایدن را تقویت می‌کند.

فعلا آنچه با قطعیت می‌توان گفت این است که در روزهای آینده امکان بازسازی برجام بر اساس متن پیشنهادی تکمیل‌شده جوزپ بورل وجود ندارد. حصول توافق محتمل در آینده از پیچ و خم‌های تازه‌ای خواهد گذشت که امر زمان‌بری است.

آگوست 09

رئیس جمهور اوکراین درباره یک فاجعه هسته‌ای هشدار داد

در پی حملات روزهای اخیر به نیروگاه هسته‌ای زاپوریژیا در اوکراین، زلنسکی درباره امکان وقوع فاجعه‌ای مانند چرنوبیل هشدار داد. دبیرکل سازمان ملل خواستار اجازه حضور کارشناسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در زاپوریژیا شد.ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین روز سه‌شنبه ۱۸ مرداد (نهم اوت) نسبت به حملات روسیه به نیروگاه هسته‌ای زاپوریژیا و احتمال یک فاجعه هسته‌ای مانند چرنوبیل در سال ۱۹۸۶هشدار داد. او گفت: «جهان نباید چرنوبیل را فراموش کند و به یاد داشته باشد که نیروگاه اتمی زاپوریژیا بزرگترین نیروگاه در اروپا است. فاجعه چرنوبیل انفجار یک رآکتور بود. زاپوریژیا شش رآکتور دارد.» او همچنین خواستار تحریم‌های جدید علیه روسیه و صنعت هسته‌ای این کشور شد.

دویچه وله فارسی در اینستاگرام دنبال کنید

زاپوریژیا، بزرگ‌ترین نیروگاه هسته‌ای اروپا، در جنوب اوکراین قرار دارد. این نیروگاه در روزهای اخیر چندین بار مورد اصابت موشک قرار گرفت. بخش‌هایی از نیروگاه آسیب دید و یک راکتور باید خاموش می‌شد. روسیه و اوکراین متقابلا یکدیگر را به حمله به این نیروگاه متهم می‌کنند.

“حمله به زاپوریژیا یک اقدام انتحاری است”

زاپوریژیا از اوایل ماه مارس و در ادامه حملات روسیه برای اشغال مناطق وسیع‌تری در اوکراین در کنترل سربازان روسی است. نگرانی در مورد وضعیت این نیروگاه در سطح بین‌المللی رو به افزایش است. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد هشدار داد: «حمله به نیروگاه هسته‌ای یک اقدام انتحاری است.» او خواستار اجازه حضور کارشناسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) در زاپوریژیا شد.

رافائل گروسی، رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز “خطر فاجعه هسته‌ای” را در منطقه جنگی “بسیار واقعی” می‌بیند. یوگنی تسیمبالیوک، نماینده دائم اوکراین در آژانس، پیشنهاد فرستادن ناظران نظامی بین‌المللی غیرمسلح به زاپوریژیا را داده است.

به گفته آژانس، چنین گامی مستلزم حمایت مسکو و کی‌یف است. روسیه نیز گفته آماده بازرسی نیروگاه‌ هسته‌ای است. خبرگزاری روسی ریانووستی به نقل از نماینده دائم روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین گزارش داده که کشورش آماده است به آژانس انرژی اتمی سازمان ملل اجازه دهد تا درباره این نیروگاه تحقیق کند.

تشعشع رادیواکتیو ثبت نشده است

بنابر یافته‌های وزارت انرژی و آژانس ملی ایمنی هسته‌ای آمریکا هیچ تشعشع رادیواکتیوی تاکنون از این نیروگاه منتشر نشده است. یک سخنگوی کاخ سفید گفته است که آمریکا “به نظارت دقیق بر وضعیت” این نیروگاه ادامه می‌دهد. وزارت انرژی و آژانس ملی ایمنی هسته‌ای آمریکا گزارش داده که “خوشبختانه هیچ نشانه‌ای دال بر افزایش یا غیرعادی بودن سطوح تشعشع” ثبت نشده است.

اداره فدرال “ایمنی در برابر تشعشعات” آلمان (BfS) نیز می‌گوید هنوز هیچ مدرکی دال بر انتشار مواد رادیواکتیو نیافته است. این اداره به رسانه‌های آلمانی گفت همه اندازه‌گیری‌های رادیولوژیکی موجود “در محدوده عادی” هستند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

کارشناسان هسته‌ای تاسیسات زاپوریژیا را ایمن تر از نیروگاه‌های چرنوبیلیا فوکوشیما می‌دانند، با این حال این نیروگاه نیز در برابر حملات نظامی هدفمند مقاومت نخواهد کرد.

آگوست 09

برجام؛ ایران متن موجود را “به‌عنوان توافق نهایی قبول ندارد”

نور نیوز و یک مقام وزارت خارجه نهایی شدن متن توافق برجام را تکذیب کردند. ظاهرا بحث‌ها بر سر چند موضوع باقی‌مانده هنوز ادامه دارد. آمریکا ولی ضمن استقبال از متن توافق نهایی آمادگی خود را برای نهایی شدن مذاکرات اعلام کرد.وبسایت نورنیوز، نزدیک به شورای عالی امنیت ملی ایران روز سه‌شنبه ۱۸ مرداد نوشت موضوع “متن نهایی توافق” از سوی غربی‌ها “هدفمند” طرح شده و کلیدواژه متن نهایی توافق به صورت پرتکرار از سوی رسانه‌های غربی بازنشر شده و “فضای یک‌سویه‌ای را که با واقعیت‌های موجود در اتاق مذاکرات متفاوت بود” پدید آورده است.

دویچه وله فارسی در اینستاگرام دنبال کنید

این سایت می‌نویسد اتحادیه اروپا به‌عنوان هماهنگ‌کننده مذاکرات نمی‌تواند پیشنهادات خود را به عنوان “متن نهایی” معرفی کند، چرا که اتخاذ تصمیم‌ در این خصوص تنها در اختیار طرف‌های مذاکره‌کننده است.

به نوشته نور نیوز روایت مقامات ایرانی با اظهارات طرح شده از سوی غربی‌ها “تفاوت معناداری” داشته است.

نور نیوز همچنین نوشته است ایران متن موجود را به‌عنوان توافق نهایی قبول ندارد و هیچ مقام دیگری نمی‌تواند از نهایی شدن متن توافق صحبت کند.

این وب‌سایت نزدیک به شورای عالی امنیت ملی ایران علت “نهایی نشدن” متن توافق برجام را “رفتار غیرصادقانه” و “رویکرد کاملا سیاسی” غربی‌ها دانسته است.

بیشتر بخوانید: پایان مذاکرات وین؛ متن نهایی و غیرقابل مذاکره روی میز ایران

وبسایت نور نیوز در این ارتباط که هیات مذاکره‌کننده ایرانی در وین بر سر کدام موضوع با نمایندگان کشورهای غربی اختلاف داشته و نیز درباره “تفاوت معنادار در روایات” توضیحی نداده است.

تکذیب خبر نهایی شدن متن توافق

خبرگزاری فارس هم از قول یک مقام وزارت خارجه ایران نوشت: «هنوز در مرحله‌ای نیستیم که از نهایی شدن متن توافق سخن بگوئیم».

این مقام ایرانی از “ادامه بحث‌ها بر سر چند موضوع باقی‌مانده” صحبت کرده است.

او ادعای روزنامه “وال استریت ژورنال” را تکذیب کرد که از نهایی شدن متن توافق برجام گزارش کرده بود.

پیش از این یک دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا خبر داده بود پس از چهار روز مذاکره در وین متن نهایی آماده و به نمایندگان جمهوری اسلامی و دیگر طرف‌ها ارائه شده است.

این دیپلمات تاکید کرد مذاکرات احیای برجام خاتمه یافته و متن ارائه شده نهایی است و درباره آن مذاکره جدیدی انجام نخواهد شد. آمریکا از این متن استقبال کرده و گفته آمادگی دارد بر مبنای پیشنهادهای اتحادیه اروپا به سرعت بر سر احیای برجام توافق کند.

بیشتر بخوانید: روسیه و اتحادیه اروپا به مذاکرات احیای برجام خوشبین هستند

مقام وزارت خارجه که رسانه‌های ایران نامش را ذکر نکردند اما مدعی شده است مذاکرات هنوز در این مرحله قرار ندارند.

این مقام ایرانی در باره اینکه بر سر کدام موضوع‌های باقی‌مانده بحث شده و یا می‌شود اظهارنظر نکرده است.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

تا کنون جزئیات بیشتری درباره پیشنهادهای اتحادیه اروپا برای حل مسائل مورد اختلاف نیز فاش نشده است. یکی از خواسته‌های ایران که رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای پیش از این مطرح کرده بود تضمین آمریکا برای عدم خروج مجدد از توافق هسته‌ای است.

از آنجا که دولت جو بایدن در آمریکا نمی‌تواند تضمینی ارائه دهد که دولت‌های بعدی این کشور مجبور به اجرای آن باشند ظاهرا ایران آماده است از پیش‌شرط خامنه‌ای عقب‌نشینی کند. بر این اساس دولت بایدن احتمالا متعهد می‌شود که تا پایان این دوره ریاست جمهوری از برجام خارج نشود.