امروز پنجشنبه اول آذر (۲۲ نوامبر) مصادف است با بیستمین سالروز قتل داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری. قتل این دو دگراندیش آغازگر قتل‌هایی سیاسی در ایران بود که به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد.

داریوش فروهر و پروانه اسکندری، دو تن از سرشناس‌ترین چهره‌های ملی ایران، روز اول آذرماه ۷۷ در محل زندگی خود واقع در محله فخرآباد تهران با ضربات چاقو به دست مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به طرز فجیعی به قتل رسیدند.

تنها به فاصله چند روز از این فاجعه بود که پس از مدت‌ها بی‌خبری از محمد مختاری و محمدجعفر پوینده که پس از خروج از منزل دیگر به خانه‌هایشان بازنگشته بودند، پیکر بی‌جان این دو عضو کانون نویسندگان ایران، در روزهای ۱۲ و ۱۸ آذرماه همان سال، در جاده‌های اطراف تهران پیدا شد.

ماجرای “قتل‌های زنجیره‌ای” به سرعت رسانه‌ای شد و به مطبوعات نسبتا آزاد این دوران راه یافت. گفته می‌شد که این قتل‌های سیاسی با فتوای برخی روحانیان بلندپایه و توسط تیم وزارت اطلاعات دوران وزارت علی فلاحیان (وزیر اطلاعات دولت هاشمی رفسنجانی) و قربانعلی دری نجف‌آبادی (وزیر اطلاعات دولت محمد خاتمی) انجام گرفته است.

مقام‌های جمهوری اسلامی در نخستین واکنش‌های خود، سرویس‌های امنیتی بیگانه به‌خصوص اسرائیل را عامل قتل سیاسی دگراندیشان معرفی کردند.

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه اعلام کرده است، کارگردان معترض امروز نیز مانند روزهای گذشته مقابل فرمانداری شهرستان شوش تجمع کردند.

کارگردان معترض همچنان خواستار پرداخت چهار ماه حقوق عقب‌افتاده و آزادی اسماعیل بخشی، محمد خنیفری، مسلم آرمند، حسن فاضلی، چهار نماینده بازداشتی کارگران هستند.

سایت ایران کارگر نیز نوشت: عصر روز چهار‌شنبه پس از فاش شدن خبر کذب آزادی ۴تن از نمایندگان کارگران نیشکر هفت تپه و فعال مدنی سپیده قلیان، کارگران شرکت نیشکر هفت تپه در تماس‌های خود اعلام کردند که دقایقی پیش نیروهای یگان ویژه استان لرستان جهت سرکوب کارگران نیشکر هفت تپه وارد شهر شوش شدند و در ستاد فرماندهی نیروی انتظامی این شهر مستقر شدند.

جمهوری اسلامی به جای پاسخگویی به خواسته‌های برحق کارگران محروم و گرسنه، اقدام به اعزام یگانهای ویژه سرکوب، از استان لرستان به شهر شوش نموده است. امری که نشان می‌دهد حاکمیت ظالم و ستمگر جز سرکوب کارگران نیشکر و سرکوب حداقل خواسته‌های مردم هیچ دغدغه خاطر دیگری ندارد.

شعار کارگران علیه آخوندهای حرام لقمه

صبح چهار‌شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۷ کارگران گروه ملی فولاد اهواز که ۱۲روز است در اعتصاب به سر می‌برند؛ در پاسخ به فراخوان روز سه‌شنبه ۳۰ آبان برای تجمع و تظاهرات به خیابان‌های اهواز سرازیر شدند. در این تظاهرات و تجمع که با همراهی بسیاری از مردم روبرو شد. (فیلم زیر)

کارگاران دلیر از جمله شعار می‌دادند:
نصر من الله و فتح قریب
مرگ بر این دولت مردم فریب
تورم گرانی پاسخ بده روحانی
حسین حسین شعارشون دزدیها افتخارشون
کشور ما دزد خونه‌ست توی جهان ‌نمونه‌ست
مرگ بر ستمگر درود بر کارگر
نه تهدید نه زندان دیگه فایده نداره

سوء تغذیه در بلوچستان دامنگیر بیش از ۱۲هزار کودک شده است. کمیته امداد این استان، ضمن بیان آمار ۱۲هزار و ۸۹۷ کودک دچار سوء تغذیه در بلوچستان گفته است که آنان را ماهانه از سبد غذایی ۹۲هزار تومانی بهره‌مند می‌کند!

آیا «سبد غذایی ۹۲هزار تومانی»، پاسخ مناسبی است به کودکان گرسنه‌ای که ابتدایی‌ترین حق و حقوق کودکانه از آنها سلب شده است؟ گزارش مربوط به سوء تغذیه در بلوچستان با تقسیم ناامنی غذایی به دو دسته حاد و خفیف یا بالقوه می‌افزاید که این ناامنی غذایی، بیم آن می‌رود که در آینده، به ناامنی غذایی مزمن تبدیل شود. در نقشه جهانی امنیت غذایی که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، ایران منطقه‌ای خطر‌خیز معرفی شده است.

در بررسی وضعیت کنونی استان‌های ناامن غذایی «سه استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کهگیلویه و بویراحمد بسیار ناامن توصیف شده‌اند. استان‌های ایلام، خوزستان، بوشهر و کرمان در وضعیت ناامن غذایی به سر می‌برند. تحقیقات محدود دانشگاهی نیز در شمال غرب ایران شده که براساس آن تنها در شهرستان خوی از توابع آذربایجان غربی ۵۹ درصد از خانوارها در وضعیت ناامنی غذایی به سر می‌برند.

با این حساب، تقریبا نصف استان‌های کشور در طیف نسبتا ناامن غذایی تا بسیار ناامن غذایی قرار می‌گیرند. نا امنی غذایی شاخص‌هایی دارد و شاید با شناخت این مولفه‌ها پی ببریم که بستگان و نزدیکان‌مان نیز از سوتغذیه و نا امنی غذایی رنج می‌برند.»

اولین مولفه در امنیت غذایی «امکان دسترسی» ذکر شده است؛ به این معنا که «تولید غذا، انبارسازی و عرضه مناسب آن در سطح استان مهیا باشد.» در این میان، «سیستان و بلوچستان از جمله ناامن‌ترین استان‌های کشور از نظر امنیت غذایی و تغذیه است. امسال کشاورزان منطقه سیستان به دلیل خشکسالی و بحران شدید آب، بیش از یک هزار میلیارد تومان خسارت دیدند.»

خبرگزاری روسی اسپوتنیک در گزارشی نوشت: تنش در روابط ایران با جمهوری آذربایجان….جمهوری آذربایجان تلاش دارد توجه واشنگتن را به خود جلب می کند اما این توجه هنگامی است که سخن بر سر وارد کردن فشار بر ایران است. روابط جمهوری آذربایجان با همسایه جنوبی خود متشنج خواهد بود چون باکو تلاش می ورزد با شرکت در استراتژی ایالات متحده در راستای بازداشتن ایران، توازن خود در صحنه سیاست خارجی را حفظ کند.

این منبع نوشت: جمهوری آذربایجان خریداری گاز ایران را حتی قبل از اعتبار یافتن تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی در روز 5 نوامبر قطع کرد که احتمالاً به ادامه روند کاهش روابط باکو با حکومت ایران در سال آینده منجر خواهد شد.

مجیدرضا حریری، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در گفتگو با ایلنا در باره روابط جمهوری اسلامی با همسایگان گفته: ….ما باید توجه داشته باشیم که با چند همسایه خود رابطه خوبی داریم؟ با کشورهای جنوب خلیج‌فارس که رابطه نداریم، ترکمنستان اجازه عبور هواپیماهای ما را نمی‌دهد، آذربایجان به‌دلیل حمایت ما از ارمنستان در موضوع قره باغ مشکل دارد. بنابراین وقتی ادعا می‌کنیم که بازار ۴۰۰میلیونی در اطراف ما وجود دارد نباید فراموش کنیم که با ۷۰یا ۸۰درصد آن مشکل داریم. اولین شرط تجارت، برقراری رابطه مناسب است ولی ما رابطه خوبی با همسایگان به‌ویژه با کشورهای ثروتمند مانند عربستان، کویت و امارات نداریم.

محمد بلوری روزنامه‌نگار پیشکسوت در شماره امروز روزنامه «ایران» در مورد قتل های زنجییره ای و قتل و غارت اموال مردم پس از انقلاب نوشته است:

یکی از خبرنگاران ما گزارش داده بود در عمارت باشکوه القانیان، ثروتمند معروف (بناکننده ساختمان پلاسکو) گنجینه‌ای از آثار بی‌نظیر باستانی و مجموعه‌ای از مجسمه‌ها و شمشیرها، کتبیه‌ها و هدایایی که امپراطوران اروپایی به شاهان صفوی و قاجار اهدا کرده بودند، نگهداری می‌شد که حتی برخی از آنها قابل ارزشگذاری نبودند. بسیاری از این آثار پس از سرقت به مجموعه‌داران خارجی فروخته شد که از ایران خارج کردند. یکی از این افراد، اسماعیل افتخاری معروف به اسمال تیع زن بود که با ورود به کمیته‌های انقلاب اسلامی، به فرماندهی کمیته منطقه ۱۲ انقلاب رسید. (عکس بالا)

اسماعیل افتخاری پس از انقلاب ابتدا با راه‌اندازی گروهی به‌نام «گروه ضربت» جنوب تهران با عنوان مبارزه با افراد ضد انقلاب و ساواکی‌ها به خانه‌ها، فروشگاه‌ها و شرکت‌های مختلف حمله می‌کردند و ضمن دستگیری افراد، اقدام به چپاول اموال دیگران می‌کردند تا اینکه با تشکیل کمیته‌های انقلاب اسلامی وارد این نهاد انقلابی شد و پس از مدتی به‌عنوان نخستین فرمانده کمیته انقلاب منطقه ۱۲ تهران منصوب شد که فعالیتش در کمیته‌ها تا سال ۶۴ ادامه داشت.

مادری در باره اتفاقی که برای دختر جوانش افتاده بود، گفت: یک روز ظهر هر چه منتظر ماندم که دخترم از مدرسه به خانه برگردد، خبری از او نشد. با مدرسه‌اش تماس گرفتم، گفتند که دخترم یلدا با دیگر بچه‌ها مدرسه را ترک کرده. سابقه نداشت دخترم بی‌خبر از من با دوستانش جایی برود. دلم به شور افتاده بود. به خانه آشنایان و هر دوستی که می‌شناختم، سر زدم اما هیچ کس خبری از یلدای من نداشت. بعد با کلانتری‌ها و بیمارستان‌ها تماس گرفتیم، حتی به پزشکی قانونی سر زدیم ولی بی‌فایده بود. آن شب از دلشوره و اضطرابی که داشتم، تا صبح خوابم نبرد. خلاصه کنم ۶ شبانه‌روز خواب و خوراک نداشتم. کارم گریه بود و چشمم به در که تنها جگرگوشه‌ام کی پیدا می‌شود. شش شبانه‌روز روزم با اشک و آه و انتظار گذشت تا اینکه دخترکم با حال پریشانی به خانه برگشت.تعریف کرد موقع ظهر که از مدرسه به خانه برمی‌گشتم، در میدان (هفت تیر) ماشین کمیته جلوی پایم ترمز کرد.فرمانده کمیته پیاده شد و به بهانه اینکه با ضد انقلاب رابطه دارم، من را سوار ماشین کرد و گفت که باید از من بازجویی شود اما به این بهانه من را به خانه‌ای برد. در آنجا با دو تای دیگر بساط عیش و عشرت راه انداختند و آزار و اذیتم کردند. بعد از این مدت هم همین فرمانده من را آورد و در همان میدان پیاده‌ام کرد که به خانه‌مان برگردم.

یکی دیگر از شاکیان، زن جوانی بود که گفت: اسماعیل می‌خواست به زور قطعه زمینی را در شمال که متعلق به شوهرم بود، تصاحب کند اما وقتی با مخالفت شوهرم روبه‌رو شد، تصمیم به انتقام از ما گرفت. در مهرماه سال ۷۰ یک شب من و شوهرم از میهمانی به خانه برگشته بودیم که دیدم برق قطع شده. شوهرم به زیرزمین رفت تا کنتور برق را ببیند اما به محض زدن کلید برق، ناگهان با انفجار گاز، خانه‌مان آتش گرفت که من و شوهرم دچار سوختگی شدیدی شدیم. من با ۶۵ درصد سوختگی جنینی را که در شکم داشتم، سقط کردم و شوهرم جانش را از دست داد. کارشناسان گاز پس از بازبینی محل، تشخیص دادند که به طور عمدی گاز در خانه متراکم شده و انفجار رخ داده است. پس از مدتی، یکی از همدستان سابق اسماعیل افتخاری با من تماس گرفت و گفت اسماعیل افتخاری یکی از عواملش را فرستاده بود تا شیر گاز را در زیرزمین دستکاری کنند.

سرکرده نیروی هوا فضای سپاه پاسداران با بیان این‌که پایگاه‌های آمریکایی اطراف ایران زیر برد موشک‌های ما هستند، گفت: این پایگاه‌ها به اصطلاح گوشت زیر دندان ما هستند، مثلاً برخی از این پایگاه‌ها در فاصله ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتری ما قرار دارند.

به گزارش ایسنا، پاسدار حاجی‌زاده با حضور در برنامه تلویزیونی ثریا، برای مثال به پایگاه‌های آمریکایی العدیبه در قطر، پایگاه الظفر در امارات و قندهار در افغانستان اشاره کرد و گفت: ما حتی می‌دانیم که هواپیمای بدون سرنشین RQ۱۷۰ آمریکایی در پایگاه قندهار در کدام آشیانه بوده است.

وی خاطرنشان کرد: این پایگاه‌ها اگرچه زمانی برای ما تهدید بودند، اما امروز برای ما فرصت هستند.

 زلزله در دیار محرومان از حق  

با وجود گذشت یکسال از زمان وقوع زلزله کرمانشاه، همچنان بسیاری از هم وطنانمان در شرایط نامطلوب معیشتی و بهداشتی

به سر می برند وهنوز افراد زیادی از مرد و زن و کودکان در چادر، کانکس و شرایط اسفناکی زندگی میکنند.

بنا برگزارشهای منتشر شده از سوی سازمان ملل،ایران با داشتن امکان وقوع ۳۱حادثه طبیعی جزو ۱۰کشور بلاخیز دنیا، و زلزله از مهمترین این بلایا می باشد که بارها در ابعاد وشدت های زیاد خسارات وتلفات فراوانی برجای گذاشته است.

 با شروع سرما همچنان مردم زلزله زده غرب کشور از امکانات اولیه خود محرومند و مسئولان بی تفاوت از کنار این مسئله گذشته اند. یکسال قبل این زلزله در حالی به وقوع پیوست که بیشترین خسارات جانی و مالی در مناطق یارسانی در استان کرمانشاه وارد شد. این استان پیش از وقوع زلزله هم، ازنظراقتصادی وضعیت نامطلوبی داشت و همواره بامعضل بیکاری و فقرروبرو بوده است.البته نباید فراموش کنیم که دگر اندیشان مذهبی هیچگاه جایگاه مناسبی در دولت جمهوری اسلامی ایران نداشته اند و همواره افراد دیگر آیین ها از جمله یارسانی ها مورد غضب دولتمردان جمهوری اسلامی ایران بوده اند. 

این نقض حقوق اولیه و ذاتی به یارسانی ها را میتوان از نوع برخورد و امداد رسانی و حتی کمک رسانی به این مناطق در زمان زلزله شاهد بود. در ایران حدود ۳ میلیون نفر، از پیروان یارسانی هستند و این آیین درقانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،همچون سایر آیین و مذاهب به رسمیت شناخته نمی شوند.

مهاجرت و حاشیه نشینی زلزله زدگان  به دیگر شهرها بدلیل فقر به شدت افزایش  یافته است… نبود افق روشن ازبهبود شرایط وآینده ای مبهم، بی تفاوتی و بی مسئولیتی  مسئولان در قبال مردم ایران، کمک های نقدی و غیر نقدی و نگاه ویژه آنها به مردم دیگر کشورها، افراد زیادی را دچار افسردگی و ناامیدی کرده است که بیشترین آمار را زنان و دختران جوان شامل می شود بطوری که تنها در مدت یک ماه ونیم ۱۵ مورد خودکشی گزارش شده است.

وعده های دروغ ، سانسور، اختلاس ، تبعیض و … سهم مردم زلزله زده کرمانشاه 

 خانه های ویران شده، کانکسها وچادرهای بی کیفیت، نبود سرویس بهداشتی و حمام، نبود برق در بیشتر مناطق،عدم بهداشت و نظافت و بدتر از این موارد اقتصاد ضعیف و نبود درآمد  و نبود مواد غذایی مناسب ،امکانات  گرمایشی و سوخت از مشکلات جدی در مناطق زلزله زده است. این در حالیست که رئیس جمهور ایران حسن روحانی و هیئت دولت ۳ ماه بعد از وقوع زلزله اعلام کردند که تمامی مشکلات این مناطق را بر طرف کرده اند. 

فراموش نکنیم که با گذشت حدود ۱۵ سال از زلزله بم و کمکهای فراوانی که از مردم ایران و سراسر دنیا جمع آوری شدهمچنان همین معضلات درآنجا وجود دارد.

جالب است بدانیم که در اصل۲۹قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است که : برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، از کار افتادگی، بی سرپرستی، در راه ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی درمانی و مراقبت های پزشکی به صورت بیمه وغیره، حقی است همگانی، دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایت های مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین کند.

ما اعضاء کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو خواستار اجرای عدالت و احترام به کرامت انسانی و اجرای قوانین حقوق بشری هستیم و با استناد به ماده۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر(حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه ) از مسئولان دولت جمهوری اسلامی ایران می خواهیم هرچه زودتر نسبت به رفع مشکلات زلزله زدگان غرب کشور اقدام نموده و با بهره کیری از مدیران و متخصصین کارآمد از تلفات جانی و خسارات مالی در حوادث آتی، پیشگیری نمایند.

۱۰۷۳

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو

رادیو پیام اسرائیل: گزارشها از تهران نشان از آن دارد که سفارت آلمان در حال خارج کردن کارمندان و خانواده‌های آنها است. این اتفاقات معمولا در حالت غیرعادی رخ می دهد. در حالتی که آن کشور در آستانه جنگ- قطع ارتباط سیاسی و یا احتمالاً انقلاب قرار گیرد.

پیش از این کانال تلگرام سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه به نقل از فرزانه زیلابی وکیل کارگران این مجتمع از آزادی چهار نفر با قرار کفالت خبر داده بود.

روز سه‌شنبه ۲۹ آبان (۲۰ نوامبر) ۱۳ نفر از کارگران معترض نیشکر هفت تپه آزاد شده بودند.

این کارگران به عدم دریافت حقوق خود معترض هستند. آنها همچنین می‌خواهند که مدیریت مجتمع نیشکر از بخش خصوصی به دولت منتقل شود.