بگویید این جمله در گوش باد: چو ایران نباشد تن من مباد

تا وقتی رژیم ایران در سوریه بماند در بازسازی سوریه مشارکت نمی‌کنیم

وزیر خارجه آمریکا شامگاه چهارشنبه در اجتماع «بنیاد یهودیان برای امنیت ملی» با موضوع نقش رژیم ایران در جنگ سوریه به ایراد سخن پرداخت و گفت: باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق آمریکا تصور می کرد با دادن امتیاز به حکومت ایران می تواند رفتار آنها را تغییر دهد.

مایک پامپئو گفت: آمریکا اکنون دو هدف را برای سوریه دنبال می‌کند: یافتن راه حل سیاسی برای بحران این کشور و خارج کردن تمامی نیروهای رژیم ایران از سوریه.

وزیر خارجه آمریکا اضافه کرد: نیروهای رژیم ایران و نیروهای نیابتی آن نباید اجازه ادامه حضور در سوریه را داشته باشند. بگذارید اینگونه بگویم در صورتی که نیروهای رژیم ایران در سوریه باقی بمانند، واشنگتن از برنامه‌های بازسازی سوریه حمایت مالی نخواهد کرد و حتی یک دلار هم برای آن نخواهد داد.

وی با اشاره به انتصاب برایان هوک به عنوان رئیس گروه اقدام ایران، گفت: ما یک کمپین بین المللی تاریخی را علیه رژیم ایران هدایت می کنیم تا فشارهای سیاسی و اقتصادی به آنها وارد سازند. هدف ما درباره ایران ساده است، رژیم حاکم به جای هزینه برای منطقه پول آن را باید صرف مردم ایران کند.

موقعیت رژیم ایران متزلزل شده است

بدنبال توافق روسیه و ترکیه در مورد عدم حمله به ادلب و ایجاد یک منطقه حائل، یک دیپلمات سابق جمهوری اسلامی به سران حکومت هشدار داد که پوتین اهل زدوبند است و هر جا منافعش ایجاب کند، می‌تواند علیه نظام با دیگر کشورها همراه شود.

علی خرم گفت: مثلا در ماجرای صادرات نفت این موضوع (با عربستان) دیده شد. گاهی با آمریکا گاهی با اسراییل و حالا هم ممکن است با ترکیه علیه نظام زدوبند کند.

این دیپلمات سابق رژیم همچنین به پوشالی بودن توافق صورت گرفته در تهران میان جمهوری اسلامی، روسیه و ترکیه اشاره کرد و افزود: پس، اجلاس تهران چه بود که ۱۰روز بعد، دو کشور حاضر در آن، توافقی برخلاف توافق قبلی می‌کنند؟ یا پوتین در تهران رودربایستی داشت؟ یا اردوغان امتیاز جدیدی به او داده است.

از سوی دیگر سپاه پاسداران نیز درباره توافق روسیه و ترکیه، غافلگیر شدنش را برملا کرد و با دغلکاری در روزنامه خود (جوان) نوشت: اردوغان نمی‌تواند شریک دزد و رفیق قافله باشد و هم از تروریسم دفاع کند و هم خود را شریک صلح و راه‌ حل سیاسی معرفی کند.

روزنامه جهان صنعت نزدیک به روحانی نیز نوشت: در این شرایط مهم‌ترین بازنده بحران سوریه، تهران است که زمینه آن به دست پوتین و اردوغان فراهم شده و شرایط ذهنی و ادراکی برای پذیرش در‌خواست اردوغان از سوی پوتین فراهم شده است.

این منبع نوشت: تحت این شرایط اگر پوتین به پذیرش کامل درخواست اردوغان تن دهد، این بحران سوریه است که وارد فاز جدید می‌شود. این شرایط دست بازیگران دیگر بحران سوریه از جمله آمریکا را در این بحران باز می‌کند و شرایط را برای سازماندهی مجدد نیرو‌های شورشی در بحرانی کردن بیشتر سوریه و حتی بر‌اندازی بشار اسد فراهم می‌کند.

بهارنیوز: در هفته‌های اخیر خبر‌هایی مبنی بر اعتصاب رانندگان کامیون به گوش می‌رسد و در روزهای اخیر هم از برخی شهرها خبرهایی مبنی بر اعتصاب گروه‌هایی از بازاریان. واکنش مسئولان و رسانه‌های رسمی به این گونه خبرها تا الان به دو شکل بوده است. شکل نخست واکنش‌ها بی توجهی و سانسور است. به عنوان نمونه این خبرها جایی در صداوسیما و یا رسانه‌ها و‌ تریبون‌هایی که به نوعی عمومی تلقی می‌شوند ندارند و از طرف دیگر مسئولان دولت هم که بخشی از چنین اعتراضاتی حاصل عملکرد ضعیف و منفی آنان در حوزه‌های اقتصادی است، ‌ترجیح می‌دهند در سکوت مطلق باشند.

بخش دوم واکنش‌ها هم تهدیدات مرسومی است که معمولا همزمان با چنین اعتراضاتی از سوی برخی مقامات مطرح می‌شود. تهدیداتی که بر این پیشفرض استوار است که ضرورتا هر اعتراضی منشاء خارجی داشته و می‌باید با آن برخورد شود!

این دو رویکرد با همه تفاوت‌هایی که با یکدیگر دارند در یک نقطه به اشتراک می‌رسند و آن نگرانی است؛ نگرانی از بروز و ظهور آشکار اعتراضاتی که همه مسئولان کم و بیش از وجود آن در زیر پوست جامعه با خبر هستند و نمی‌توانند اصل وجود چنین اعتراضاتی در حوزه‌های مختلف را کتمان کنند اما آیا نگرانی‌هایی از این جنس منطبق بر منطق و واقعیت‌ها است؟

با نگاهی به تجارب سایر کشورها شاهد آن هستیم که هر چه کشورها از ثبات سیاسی بیشتری برخوردار هستند و نظام سیاسی حاکم بر آنان به بقاء خود اطمینان بیشتری دارد فضای سیاسی و رسانه‌ای آزادتر بوده و مسیر اعتراضات خیابانی و اعتصابات مسدود نیست. هفته‌ای نیست که بگذرد و خبرهایی از اعتراضات و یا اعتصاب در کشورهایی که دموکراسی در آنان قوام‌یافته است منتشر نشود.

نتیجه اینکه اگر تصمیم گیران کشور به واقع اعتقاد داشته باشند که نظام سیاسی مستقر استحکام لازمه را دارد (که بر اساس آنچه همواره می‌گویند چنین دیدگاهی دارند) قاعدتا می‌باید نه تنها از چنین پدیده‌های سیاسی و اجتماعی نگران نشوند بلکه باید از آن استقبال کرده و به جای سیاست سانسور و یا تهدید خود را در جایگاه حامی حق اعتراض شهروندان قرار دهند اما از زاویه‌ای دیگر چنین رخدادهایی نگران‌کننده است، نگران‌کننده برای دولت مستقر و حامیان آن که سعی در توجیه همه اقدامات دولت را دارند.

از این منظر باید گفت چنین اعتراضاتی بی توجهی دولت را به مردم و خواسته‌های آنان نشان می‌دهد. دولتی که با شعارهایی همچون رفع فقر بر سر کار آمده و رای کسب کرده است اما در عمل نه تنها در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی که حتی در موضوعات اقتصادی هم کارنامه‌ای ضعیف و غیرقابل قبول از خود به جای گذاشته است.

بی توجهی‌ها و یا حتی شاید بی خبری مقامات ارشد دولت از آنچه در جامعه می‌گذرد سبب آن می‌شود که روزی به خود بیایند که دیگر دیر شده باشد و فضایی برای اصلاح خطاهای گذشته فراهم نباشد. قطعا آنچه رخ داده است و سبب نارضایتی‌های گسترده شده تنها حاصل برنامه‌ها و عملکرد دولت به معنای قوه مجریه نیست اما از این واقعیت هم گریزی نیست که بخش‌های بزرگی از جامعه به دلایل تاریخی گوناگون نقش اول در هر اتفاق مثبت یا منفی را دولت منتخب خود می‌دانند و اگر اعتراضی است پیش و بیش از همه به دولت است.

به گزارش فارس، وقوع تندباد سنگین «مایکل» در آمریکا در چهارشنبه، موجب بروز خسارت‌های سنگین، ریزش برخی ساختمان‌ها، وقوع سیل، قطع درختان و آب گرفتگی معابر در تعدادی از ایالت‌های این کشور شده است.

به نوشته وبگاه شبکه «سی. ان. ان» این طوفان که موجب بروز خسارت‌های سنگین در ایالت فلوریدای جنوبی شده، از سال 1992 و بعد از تند باد «آندرو» بی‌سابقه بوده است.

«ریک اسکات» فرماندار ایالت فلوریدای جنوبی در گفت ‌وگو با سی. ان. ان با تشریح اوضاع گفت: «نگران جان آن عده هستم که منطقه را ترک نکرده‌اند. »

بر اساس این گزارش، در خیابان‌های شهر «آپالاچیکولا» در فلوریدا سیل جاری شده است. در «پاناما سیتی بیچ» نیز باد با سرعت صد مایل در ساعت در اوائل بعداظهر چهارشنبه به وقت محلی در سطح شهر وزید. یک ساختمان تازه ساز نیز به خاطر شدت باد فرو ریخت. به دلیل این تندباد شدید وضعیت در آلابامای جنوبی و جورجیا نیز وخیم اعلام شده است.

روزنامه «اکسپرس» نیز در این زمینه نوشت: اهالی مناطق ساحلی فلوریدا به طور اجباری منطقه را ترک کرده‌اند. گفته می‌شود که نیم میلیون نفر تاکنون این مناطق ساحلی را ترک کرده‌اند. این تندباد تا این لحظه منجر به مرگ 13 نفر شده است. مرکز ملی تندبادهای آمریکا نیز قدرت تندباد مایکل را درجه چهار اعلام کرد.

«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا نیز در ایالت فلوریدا وضعیت اضطراری اعلام کرده‌است

در پی کاهش ارزش قیمت لیر ترکیه، شهروندان سایر کشورها، بخصوص ایران و قطر، املاکی در تنگه بسفر ترکیه خریدند. به گزارش فرارو، اخیرا برخی از شهروندان ایران و قطر، همزمان با سقوط ارزش پول ملی ترکیه، “کاخ‌ها و منازل لاکچری” در تنگه بسفر واقع در استانبول ترکیه خریده‌اند.

به گفته روزنامه العرب، این خرید‌ها که تاحدود زیادی هماهنگ‌شده به نظر می‌رسد، به تقویت نفوذ نخبگان ایرانی و قطری در ترکیه منجر خواهد شد. چرا که خریداران به موجب اصلاحات اخیر قانون ترکیه، شهروندی این کشور را به دست خواهند آورد. در تنگه بسفر یک نوع خانه بسیار مجلل وجود دارد که “یالی” نامیده می‌شود. یالی مشرف بر دریاست و غالبا در تنگه بسفر ساخته می‌شود.

هم کنون بنا به گفته دلالان املاک، از ۶۰۰ یالی بسفر، فقط ۶۰ عدد در معرض فروش هستند. در تابستان گذشته، در اثر بروز اختلاف بین آنکارا و واشنگتن، ارزش لیر ترکیه پایین آمد. مشتریان معتقدند کاهش ارزش لیر، فرصت مناسبی برای خرید ملک در ترکیه فراهم کرده است. علاوه بر این، فروش املاک در ترکیه فقط با لیر انجام می‌شود. دولت ترکیه فروش املاک با ارز‌های دیگر را منع کرده است. دلالان املاک می‌گویند اغلب خریداران، ترکیه‌ای نیستند بلکه خاورمیانه‌ای هستند.

علاوه بر ایران، شهروندانی از کشور‌های عربی، مانند قطر، در ترکیه ملک می‌خرند. اوغور ایهان، کارشناس املاک لاکچری می‌گوید خریداران بیگانه از چندماه پیش به خرید ملک در ترکیه تمایل بیشتری نشان داده‌اند. این کارشناس با بیان اینکه اکثر مشتریان از قطر هستند، گفته از ایران و آذربایجان هم مشتریانی وجود دارند. البته همه مشتریان نمی‌توانند منازل لاکچری در بسفور بخرند. چرا که قیمت برخی از آن‌ها به ۱۰۰ میلیون دلار هم می‌رسد. روند صعودی خرید ملک در ترکیه توسط ایرانیان در رابطه با ایران، اوضاع داخلی این کشور با خرید املاک در خارج بی ارتباط نیست.

برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که همزمان با کاهش ارزش ریال ایران، برخی ایرانیان برای حفظ ارزش دارایی خود به خرید ملک در خارج از کشور، از جمله در ترکیه، روی آورده‌اند. وبگاه میدل‌ایست‌آی، در اواسط ماه سپتامبر گزارش داد که در سال جاری میلادی تعداد ایرانیانی که در ترکیه ملک خریده‌اند، بیشتر شده است. خرید ملک و مهاجرت از ایران به ترکیه در سال‌های اخیر، تقریبا روند صعودی داشته است.

دولت صربستان با صدور فرمانی معافیت ایرانیان از داشتن ویزا برای سفر به این کشور را لغو کرده است. لغو معافیت ویزا برای ایرانیان تنها کمی بیش از یک سال پس از برقراری آن صورت گرفته است. متن این فرمان در روز چهارشنبه ۱۰ اکتبر (۱۸ مهر) در روزنامه رسمی این کشور منتشر شده است.

در این فرمان آمده است: «دولت جمهوری صربستان تصمیم گرفته است به تصمیم پیشین خود مبنی بر لغو ضرورت داشتن ویزا برای شهروندان جمهوری اسلامی ایران خاتمه دهد.»

دو کشور ایران و صربستان تا اوایل دهه ۱۹۹۰ روابطی حسنه با یکدیگر داشتند. در آن سال‌ها یوگسلاوی سابق که صربستان بخشی از آن بود طی جنگ از هم پاشید.

در اوت سال ۲۰۱۷ صربستان تصمیم گرفت ایرانیان را از داشتن ویزا معاف کند تا به رشد گردشگری در این کشور یاری برساند و روابطش را با کشورهای غیر اروپایی گسترش دهد.

اما به گفته مقامات صرب، شمار مهاجران غیرقانونی از ایران که به صربستان سفر کرده و سپس کوشیده‌اند به یکی از کشورهای اتحادیه اروپا بروند طی یک سال اخیر بسیار افزایش یافته است.

نبوجسا استفانوویچ، وزیر کشور صربستان، روز چهارشنبه در مجلس نمایندگان این کشور هشدار داد که گروهی از ایرانیان از معافیت ویزایی “سوء استفاده می‌کنند”.

دیوروویچ رادوس، از مرکز کمک به پناهندگان در بلگراد، به خبرگزاری رویترز گفت: «این حرکت پاسخی است به این مشکل که بسیاری از مردم (از ایران) وارد صربستان می‌شوند و در اصل می‌خواهند به غرب بروند یا درخواست پناهندگی کنند.»

مسئولان می دانستند ورزشکار زن ایرانی با حجاب اجازه رقابت ندارد،‌ او را به بازی‌های آرژانتین بردند

به گزارش صدای آمریکا، «مارال مردانی» جودوکار زن تیم ایران به دلیل داشتن حجاب در رقابت‌های جودو المپیک جوانان ۲۰۱۸ در آرژانتین اجازه حضور بر روی تاتامی را پیدا نکرد. این در حالی است که فدراسیون جهانی جودو پیشتر به جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده بود که او اگر با حجاب بیاید، اجازه رقابت نخواهد داشت.

این جودوکار قرار بود در وزن منهای ۷۸ کیلوگرم و در دور نخست، برابر حریفی از دومینیکن قرار بگیرد.

هرچند خبرگزاری دولت ایران در این‌باره نوشت که تلاش مسئولان کمیته ملی المپیک ایران برای برطرف کردن این مشکل کارساز نبود اما خبرگزاری صداوسیما از با خبر بودن فدراسیون جودو درباره ممنوعیت حجاب در بازی‌های المپیک نوشت.

این خبرگزاری نوشت که العنزی، رئیس اتحادیه جودوی آسیا به صالحی امیری، وزیر ورزش ایران اعلام کرد که محمد درخشان، رئیس فدراسیون جودو ایران برای اعزام مارال مردانی به بازی‌های المپیک جوانان و مسابقه با «حجاب اسلامی» از مسئولان جهانی سوال کرده است و در نامه پاسخ صراحتا به فدراسیون جودو اعلام شده که هیچ‌گونه مجوزی برای مسابقه با حجاب در المپیک صادر نشده و استفاده از حجاب در این بازی‌ها غیرقانونی محسوب می‌شود.

رشته جودو زنان به تازگی تنها مجوز حضور با حجاب را در بازی‌های آسیایی بدست آورده است.

این اولین بار نیست که ورزشکاران ایران به دلیل «حجاب» در میدان مسابقه مجوز رقابت پیدا نمی‌کنند.

در سال ۲۰۱۱ هم تیم فوتبال زنان ایران در رقابت‌های مقدماتی المپیک ۲۰۱۲ به دلیل داشتن حجاب اجازه رفتن به میدان را پیدا نکرد.

پس از انقلاب ۵۷ ورزشکاران زن ایران در رشته‌های آبی، رشته ژیمناستیک و برخی رشته‌های رزمی از حضور در بسیاری از میادین رسمی بین المللی دور ماندند.

ورزشکاران زنان ایران اجازه انتخاب حجاب را ندارد و برای ادامه ورزش حرفه‌ای خود باید پایبند به «حجاب اجباری» باشند.

وزیر خارجه آمریکا از استرداد اسدالله اسدی دیپلمات – تروریست جمهوری اسلامی از آلمان به بلژیک استقبال و اعلام کرد: ابعاد این توطئه که شامل بازداشت تعدادی از مظنونان در برخی کشورهای اروپايی بود برای ما یادآور آن است که رژیم ایران هم‌چنان اصلی‌ترین حامی تروریسم در جهان است.

همزمان دادستانی بلژیک،، دیپلمات – تروریست جمهوری اسلامی را به تلاش برای بمبگذاری در یک گردهمايی در پاریس متهم کرده است.

خبرگزاری رویترز روز چهارشنبه گزارش داده سه تن دیگر نیز همراه با این دیپلمات – تروریست در بلژیک متهم شده‌اند.

در همین حال خبرگزاری تسنیم، نزدیک به نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در ایران، به نقل از سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی نوشت که سفیر آلمان در تهران به وزارت خارجه جمهوری اسلامی احضار شده است. به گفته بهرام قاسمی، اعتراض به ااسترداد اسدی به بلژیک دلیل احضار بوده است.

همکاری سپاه پاسداران با الشباب سومالی

خبرگزاری رویترز در خبری دیگری می‌نویسد ناظران سازمان ملل در امور تحریم‌ها، در گزارشی به شورای امنیت گفته‌اند که شبکه‌های جنایی از ایران به‌ عنوان نقطه انتقال غیرقانونی زغال چوب به سومالی استفاده می‌کنند و شبه‌نظامیان اسلام‌گرای گروه الشباب از این طریق سالانه میلیون‌ها دلار به جیب می‌زنند.

هزینه های رژیم ایران در منطقه چقدر است؟

گروه اقدام ویژه ایران در وزارت خارجه آمریکا با انتشار گزارشی اعلام کرد که جمهوری اسلامی از سال ۲۰۱۲ میلادی ۱۶ میلیارد دلار برای حمایت از بشار اسد در سوریه و گروه‌های شیعه مورد حمایت خود در یمن و عراق هزینه کرده است.

خبر انتشار این گزارش را مایک پومپئو، وزیر خارجه آمریکا، در توییت روز ۱۷ مهر (۹ اکتبر) خود اعلام کرد و نوشت: «در حالی که مردم ایران به سختی زندگی می‌کنند، حکومت تهبکار ایران از سال ۲۰۱۲ تاکنون ۱۶ میلیارد دلار برای کمک به اسد و حمایت از دیگر شرکای خود در سوریه، عراق و یمن هدر داده است.»

*********************************

دُلارهای اوباما؛ یک مُعامله دو سر باخت برای مردُم ایران

منصور امان: اعتراف آقای جان کری، وزیر امور خارجه پیشین آمریکا، پیرامون سرنوشت ده ها میلیارد دُلاری که در قالب توافُق اتُمی وین به رژیم جمهوری اسلامی پرداخت شده، ضمن توضیح یک واقعیت، پُرسشها و ابهامات جدیدی را نیز مطرح ساخته است.

وی در دو گُفتُگوی جُداگانه با شبکه های “سی ان ان” و “سی بی اس” فاش کرده است که دستکم بخشی از دستخوش نقدی و میلیاردی آمریکا و اُروپا به طرف مُذاکره خود، به جیب سپاه پاسداران رفته یا خرج گروه های تروریستی شده است.

تا پیش از این، پایوران دولت آقای اوباما سرسختانه انتقال پولهای آزاد شده به تروریستهای مورد حمایت جمهوری اسلامی را رد می کردند. برای نمونه آقای “آدام زوبین”، مُعاون پیشین وزیر خزانه داری آمریکا، شهریور ماه سال گذشته در پافشاری بر رد این مساله تا آنجا پیش رفت که گفت: “اگر قرار باشد درآمدهای ناشی از برجام ایران را به تهدیدی خطرناک تر تبدیل کند، می توان دیدگاه کسانی که در پی لغو برجام هستند را درک کرد.”

این سناریو اکنون واقعیت پیدا کرده و اطلاعات ارایه شده از سوی آقای جان کری، پرتو جدیدی بر نقش حاکمان جمهوری اسلامی در شکل گرفتن آن و به شکست کشاندن توافُق هسته ای می افکند.

براساس گُفته های این پایور ارشد آمریکایی، آنها در حالی که هنوز جوهر امضای شان زیر تعهُدات ژنو و سپس توافُق وین خُشک نشده بود، نقض آن را شروع کرده و فعالانه دست به تخریب زیربنای آن زده اند. به این ترتیب حاکمان جمهوری اسلامی – به خیال خود – به سادگی یک میدان درگیری جدید را جایگُزین میدان قبلی کردند. این در حالی است حتی بر حاکمان مُتوهم و مُتقلب جمهوری اسلامی نیز باید روشن می بود که بُحران آفرینی منطقه ای، منطق “برجام” را که بر بُحران زدایی از خاورمیانه و از مُناسبات دو و چند جانبه اُستوار بود، ناکارا ساخته و به کنار می اندازد.

نتیجه این سیاست مُخرب و کوته بینانه اکنون در برابر چشم همگان است و میلیونها ایرانی از بام تا شام با آثار آن دست و پنجه نرم می کنند. مردُم ایران که از پایان ماجراجویی نابخردانه هسته ای حُکومت انتظار بهبود شرایط دردناک خود را می کشیدند، نه تنها سهمی از “برجام” نبردند، بلکه برعکس “نظام” تیغ تیز تری بر گلوی کار و زندگی و آسایش شان گذاشت.

بی تردید آقای کری اطلاعات خود در باره محل هزینه میلیاردها دُلار را نه امروز که بدون شُغل دولتی است، بلکه در دوره عُضویت در دولت آمریکا کسب کرده و به طبع کاخ سفید نیز از این امر آگاه بوده است. بنابراین، بسیار پُرسش برانگیز است که چرا مقامهای واشنگتن مانع جمهوری اسلامی و توقُف پرداختها نشده و به اصلاح توافُق هسته ای نپرداختند. اقدامات یاد شده می توانست همزمان با آن که مانع ژرفش بُحران منطقه ای رژیم ولایت فقیه به مقطع کنونی گردد، از سُست شدن و شکست بعدی “برجام” نیز جلوگیری کند.

از سوی دیگر، وزیر خارجه پیشین آمریکا مبلغ داده شده به جمهوری اسلامی را “۵۵ میلیارد دُلار” ذکر کرده است. او تاکید کرده که مبلغ مزبور “پس از حل و فصل دعاوی مُرتبط با بدهیها” پرداخت گردیده. آقای اوباما در تیرماه ۱۳۹۴، میزان کُل داراییهای بلوکه شده را “۱۵۰ میلیارد دُلار” اعلام کرده بود. براین اساس طرفهای خارجی “نظام” ۹۵ میلیارد دُلار را بابت بدهیهای جمهوری اسلامی ضبط و برداشت کرده اند.

تاکنون هیچیک از طرفهای بده و بستان، از نوع و محل این بدهی کلان و یا حتی اطلاعاتی در باره چگونگی انباشت آن ارایه نداده است. چنین می نماید که حاکمان کشور در برابر دریافت ۵۵ میلیارد دُلار و به جیب ریختن آن، به سادگی بر اصل داراییها چشم فرو گذاشته اند و البته فهم پذیر است که طرفهای دیگر این مُعامله مشکوک نیز ترجیح می دهند در باره آن سُکوت اختیار کنند.

توافُقات مالی ذیل “برجام”، خود را به عُنوان یک مُعامله دو سر باخت به مردم ایران نمایان کرده است؛ از نظر اقتصادی دهها میلیارد دُلار دارایی آن برباد رفته است و از حیث سیاسی زیربنای مادی یک بُحران خطرناک تر و خسارات دوچندان را فراهم آورده.